ванітава́ць:

яго́ ваніту́е er erbrícht (sich), er übergíbt sich, er bricht; erbréchen* vi, sich erbréchen*, kótzen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

kótzen

vi груб. ванітава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

throw up

а) informal ванітава́ць

б) зда́цца, адступі́ць, адмо́віцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spéiübel

mir ist ~ — мяне́ ця́гне ванітава́ць [на вані́ты]; перан. мне брды́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рваць​II безас. разм. (ванітаваць):

яго́ рве er erbrícht (sich), er übergíbt sich, er bricht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

vomit

[ˈvɑ:mət]

1.

v.t.

ванітава́ць, рыга́ць

2.

v.i.

выкліка́ць ванітава́ньне

3.

n.

1) ванітава́ньне -я n.

2) вані́ты pl. only

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kälbern

1.

гл. kalben

2) прыду́рвацца, паво́дзіць сябе́, як дзіця́

3) груб. рыга́ць, ванітава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

übergében

*

1.

vt перадава́ць, уруча́ць, аддава́ць

der Öffentlichkeit ~ — перада́ць гало́снасці

dem Gerícht ~ — перада́ць суду́

2.

(sich) ванітава́ць

er übergíbt sich — ён ваніту́е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)