валачы́ць

1. гл. валачы;

2. разм. (насіць адзенне) trágen* vt;

3. тэх.:

валачы́ць дрот Draht zíehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

náchziehen

*

1.

vt

1) цягну́ць за сабо́й, валачы́ць

2) выкліка́ць

3) тэх. падкру́чваць

4) перан., разм. падагрэ́ць, падахво́ціць

2.

vi (s) (D)

1) пайсці́ сле́дам (за кім-н.)

2) перасяля́цца (за кім-н. у другое месца)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

trail

[treɪl]

1.

n.

1) сьлед -у m., паласа́ f.

The car left a trail of dust behind it — Аўтамабі́ль пакі́нуў за сабо́ю паласу́ пы́лу

the trail of a rabbit — за́йцаў сьлед

2) даро́га, сьце́жка f.

3) шлейф -а m.

4) хвост хваста́ m.

2.

v.t.

1) цягну́ц -ь (-ца)

Her dress trails on the floor — Суке́нка ў яе́ ця́гнецца па падло́зе

2) валачы́ць, мару́дзіць

3) высо́чваць па сьлядо́х

to trail a bear — вы́сачыць па сьлядо́х мядзьве́дзя

4) ісьці́ адзі́н за адны́м, гу́жам

5) хадзі́ць сьле́дам

The dog trailed him constantly — Саба́ка заўсёды хадзі́ў за ім сьле́дам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)