бі́скуп м. царк. Bschof m -s, Bschöfe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Bschof

m -s, Bschöfe епі́скап, бі́скуп (каталіцкі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

anoint

[əˈnɔɪnt]

v.t.

1) ма́заць ма́сьцю

2) мірапама́зваць

The bishop anointed the new king — Бі́скуп мірапама́заў но́вага караля́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ordinrius

m -, -ri¦en

1) ардына́рны прафе́сар; зага́дчык ка́федры

2) кла́сны наста́ўнік, кла́сны кіраўні́к

3) царк. бі́скуп (каталіцкі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bishop

[ˈbɪʃəp]

1.

n.

1) бі́скупm. (у каталі́цкім касьцёле); япі́скап -а m. (у правасла́ўнай царкве́)

2) слон слана́ m. (у ша́хматах)

2.

v.t.

прызнача́ць бі́скупам

3.

v.i.

быць бі́скупам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)