бязмо́ўны

1. (які нічога не гаворыць, маўчыць) stumm;

2. (маўклівы) wórtkarg, schwéigsam, éinsilbig;

3. (баязлівы) schüchtern, scheu

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verschwíegen

a маўклі́вы, негаваркі́, бязмо́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dumb

[dʌm]

adj.

1) нямы́

2) бязмо́ўны; маўклі́вы

3) informal неразу́мны, бязглу́зды; дурны́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spráchlos

a бязмо́ўны, зняме́лы, аняме́лы

ich bin éinfach ~ — я не знахо́джу слоў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)