бунтаўні́к м., бунтаўшчы́к (пагард.) м. гл. бунтар

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

troublemaker

[ˈtrʌbəl,meɪkər]

n.

баламу́т -а, бунтаўні́к -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

anarch

[ˈænɑ:rk]

n.

анархі́ст -а m., бунтаўні́к -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rebel

1. [ˈrebəl]

n.

1) паўста́нец -ца m., паўста́нка f.

2) бунта́р -а́ m., бунта́рка f., бунтаўні́к -а́ m., бунтаўні́ца f.

2.

adj.

1) бунта́рскі

2) бунта́рны, паўста́нцкі

3. [rɪˈbel]

v.i., (-ll-)

1) бунтава́ць (-ца)

2) паўстава́ць

•

- Rebel

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)