брыгадзі́р м.

1. вайск. Brigádeführer m -s, -;

2. (на вытворчасці) Brigadíer m -s, -s, Brigádeleiter m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

team leader

лі́дэр гру́пы, брыгадзі́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Brigadier

[-'die:]

m -s, -s брыгадзі́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Brigádeleiter

m -s, - брыгадзі́р, кіраўні́к брыга́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)