бля́кнуць welk wrden, wlken vi (s) (пра расліны); fahl [matt] wrden; verblssen vi (s) (пра колер); erlöschen* vi (s) (пра позірк)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verwlken

vi (s) (за)вя́нуць; бля́кнуць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dahnwelken

vi (s) адцвіта́ць, вя́нуць, бля́кнуць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bblassen

vi (s) выцвіта́ць, бля́кнуць; выціра́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blichen

1.

vt бялі́ць

2.

* vi (s) бля́кнуць, ліня́ць (пра фарбы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verblssen

vi (s) бля́кнуць, палатне́ць, рабі́цца бле́дным

sein Stern ist verblsst — яго́ зо́рка закаці́лася

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entfärben

(sich) 1) ліня́ць, бля́кнуць, абла́зіць; жо́ўкнуць

(пра лісце)

2) палатне́ць, мяня́цца з тва́ру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bleach

[bli:tʃ]

1.

v.t.

бялі́ць; выбе́льваць

2.

v.i.

1) выбе́львацца

2) бяле́ць, бля́кнуць, бле́кнуць

3) выгара́ць; ліняць, выцьвіта́ць (на со́нцы)

3.

n.

1) хлёрка f.

2) бяле́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ǘberfärben

I

1.

vt наклада́ць слой фа́рбы (на што-н.)

2.

vi бля́кнуць, ліня́ць

II

vt перафарбо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blanch

[blæntʃ]

1.

v.t.

1) бялі́ць, выбе́льваць (на со́нцы)

2) рабі́ць бле́дным, пазбаўля́ць ко́леру

Fear blanched her lips — Ад стра́ху ў яе́ зьбяле́лі ву́сны

3) бляншава́ць гаро́дніну

2.

v.i.

бялі́цца; блядне́ць; бля́кнуць

- blanch over

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)