безгало́вы

1. óhne Kopf; entháuptet (абезгалоўлены);

2. разм. (дурны, неразумны) dumm, kópflos

3. (рассеяны) vergésslich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

kópflos

a

1.

безгало́вы 2. дурны́, безгало́вы Kópfputz

m -es галаўны́ ўбор

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

headless

[ˈhedləs]

adj.

1) безгало́вы

2) без правадыра́

3) без галавы́, неразу́мны, дурны́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)