knot
[nɑ:t]
1.
n.
1) ву́зел -ла́ m.
2) бант -а m., ба́нцік -а m., dim.
3) су́вязь f.
nuptual knot — сужэ́нства
4) на́расьць f. (на дрэ́ве)
5) ву́зел -ла́ m. (адзі́нка ху́ткасьці вадапла́ваў)
6) ця́жкасьць, перашко́да f.; замі́нка, за́гваздка f.
2.
v.
1) завя́заваць вузло́м
2) зблы́тваць (-ца), заблы́таць (-ца) у вузлы́
3) завя́зваць, рабі́ць фрэ́ндзлі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bow
I [baʊ]
1.
v.i.
1) кла́няцца
He smiled and bowed — Ён усьміхну́ўся й паклані́ўся
2) схіля́цца; падпарадко́ўвацца
The boy bowed to his parents’ wishes — Хлапе́ц падпара́дкаваўся жада́ньню бацько́ў
2.
v.t.
1) схіля́ць (галаву́)
to bow one’s thanks — падзя́каваць пакло́нам
2) віта́ць пакло́нам
3) згіна́ць; го́рбіць
The man was bowed by old age — Ста́расьць зго́рбіла чалаве́ка
3.
n.
пакло́н -у m., кіў галавы́
•
- bow and scrape
- bow out
- take a bow
II [boʊ]
1.
n.
1) лук -а m. (збро́я)
2) смык -а́ m.
3) ву́зел (ба́нтам)
a bow of ribbon — бант са сту́жкі, ба́нцік -а m.
4) дуга́ f., вы́гін -у m.
2.
adj.
дугавы́, дугападо́бны; сагну́ты (у дугу́), зго́рблены
3.
v.t.
1) выгіна́ць; згіна́ць (у дугу́)
2) ігра́ць на смыкавы́м інструмэ́нце
4.
v.i.
1) выгіна́цца, згіна́цца
2) вадзі́ць смыко́м па стру́нах
•
- have two strings to one’s bow
III [baʊ]
n.
нос карабля́, чаўна́ ці самалёту
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)