Verbum

bow

v.i.

1) кла́няцца

He smiled and bowed — Ён усьміхну́ўся й паклані́ўся

2) схіля́цца; падпарадко́ўвацца

The boy bowed to his parents’ wishes — Хлапе́ц падпара́дкаваўся жада́ньню бацько́ў

v.t.

1) схіля́ць (галаву́)

to bow one’s thanks — падзя́каваць пакло́нам

2) віта́ць пакло́нам

3) згіна́ць; го́рбіць

The man was bowed by old age — Ста́расьць зго́рбіла чалаве́ка

n.

пакло́н -у m., кіў галавы́

•

- bow and scrape

- bow out

- take a bow

n.

1) лук -а m. (збро́я)

2) смык -а́ m.

3) ву́зел (ба́нтам)

a bow of ribbon — бант са сту́жкі, ба́нцік -а m.

4) дуга́ f., вы́гін -у m.

adj.

дугавы́, дугападо́бны; сагну́ты (у дугу́), зго́рблены

v.t.

1) выгіна́ць; згіна́ць (у дугу́)

2) ігра́ць на смыкавы́м інструмэ́нце

v.i.

1) выгіна́цца, згіна́цца

2) вадзі́ць смыко́м па стру́нах

•

- have two strings to one’s bow

n.

нос карабля́, чаўна́ ці самалёту