ахвя́рны

1. Ópfer-;

2. (самаадданы) sélbstlos, áufopfernd;

ахвя́рны чалаве́к áufopfernder Mensch;

◊

ахвя́рны тру́нак (для багоў) Libatión f -, -en;

ахвя́рны казёл Sündenbock m -(e)s, -böcke; Prügelknabe m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

scapegoat

[ˈskeɪpgoʊt]

n.

ахвя́рны казёл

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ахвя́рна прысл. гл. ахвярны 2

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ópferbereit

a гато́вы на ахвя́ры, самаадда́ны, (сама)ахвя́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bountiful

[ˈbaʊntifəl]

adj.

1) шчо́дры; нескупы́, ахвя́рны

2) бага́ты, даста́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

goat

[goʊt]

pl. goats or coll. goat

1) каза́ f.; казу́ля f. (дзі́кая)

2) го́рны бара́н

3) Sl. ахвя́рны казёл

get one’s goat, Sl. — дражні́ць, злава́ць каго́ знаро́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

казёл м.

1. заал. Zíegenbock m -(e)s, -böcke; Bock m (тс. перан.);

упа́рты як казёл störrisch, bóckig; störrisch wie ein Ésel; stur wie ein Bock;

2. спарт. Bock m;

◊

з яго́ во́зьмеш як з казла́ малака́ bei ihm ist nichts zu hólen; er taugt zu nichts;

ахвя́рны казёл, казёл адпушчэ́ння разм. Sündenbock m; Prügelknabe m -n, -n;

пусці́ць казла́ ў агаро́д den Bock zum Gärtner máchen;

забіва́ць казла́ разм. Dómino spíelen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)