Verbum

vórwagen

(sich) асме́ліцца [адва́жыцца] прасу́нуцца [вы́йсці] напе́рад

tráuen

I

1.

vi (D) ве́рыць, давяра́ць, давяра́цца (каму-н.)

trau, schau wem — ≅ давяра́й, але́ ве́дай каму́

2.

(sich) асме́львацца; рызыкава́ць

sich nicht ~ etw. zu tun — не асме́ліцца [бая́цца] што-н. зрабі́ць

II

vt вянча́ць

sich ~ lássen* — вянча́цца

Rand

m -(e)s, -Ränder

1) край, рант, абрэ́з;

am ~e des Grábes stéhen* стая́ць адно́й наго́й у магі́ле;

ein Glas bis an den ~ [bis zum ~e] füllen напо́ўніць шкля́нку [бака́л, ке́ліх] да краёў

2) аблямо́ўка, шляк, абадо́к;

er hátte dúnkle Ränder um die Áugen у яго́ былі́ сі́нія кругі́ пад вача́мі

3) палі́ (кнігі, сшытка);

am ~e notíeren зрабіць паме́тку [адзна́ку] на паля́х

4) узле́сак

◊ am ~e sein разм. дайсці́ [дабі́ць] да ру́чкі;

etw. zu ~e bríngen* зако́нчыць, завяршы́ць што-н.; адва́жыцца, асме́ліцца на што-н.;

áußer ~ und Band sein не па́мятаць сябе́ (ад злосці і г.д.) лютава́ць;

an den ~ der Verzwéiflung bríngen* даве́сці да по́ўнага адча́ю;

zu ~e kómmen* спра́віцца з чым-н.