аса́джваць гл. асадзіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

éinrahmen

vt устаўля́ць у ра́мку, аса́джваць, аканто́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

besiege

[bɪˈsi:dʒ]

v.t.

1) Milit. абло́жваць, аса́джваць

2) абкружа́ць, абступа́ць

3) закіда́ць пыта́ньнямі, про́сьбамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beleaguer

[bɪˈli:gər]

v.t.

1) абло́жваць, аса́джваць, абкружа́ць во́йскам

the beleaguered town — аса́джаны го́рад

2) апано́ўваць, авало́дваць

to be beleaguered by problems — апанава́ны кло́патамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stáuchen

vt

1) штурхну́ць; сту́кнуць, уда́рыць, вы́цяць

2) тэх. кляпа́ць, плю́шчыць; абціска́ць; аса́джваць

3) разм. кра́сці

4) гру́ба адчыта́ць [прабра́ць], даць до́брага прачуха́нца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

precipitate

1. [prɪˈsɪpɪteɪt]

v.

1) прысьпе́шваць; падганя́ць

2) скіда́ць, шпурля́ць

3) Chem. аса́джваць; асяда́ць

4) кандэнсава́ць (-ца), ператвара́цца(-ца) з па́ры ў ва́дкасьць

2. [prɪˈsɪpɪtət]

adj.

1) рапто́ўны

2) пасьпе́шны, пасьпе́шлівы

3) неабду́маны, заўча́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)