beleaguer

[bɪˈli:gər]

v.t.

1) абло́жваць, аса́джваць, абкружа́ць во́йскам

the beleaguered town — аса́джаны го́рад

2) апано́ўваць, авало́дваць

to be beleaguered by problems — апанава́ны кло́патамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)