апане́нт м Opponént m -en, -en;
апане́нт пры абаро́не дысерта́цыі Prüfer beim mündlichen Exámen zur Promotíonsschrift [Dóktorarbeit]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Opponént
m -en, -en апане́нт
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Gégner
m -s, -
1) праці́ўнік; во́раг
2) апане́нт
3) спарт. праці́ўнік, сапе́рнік
den ~ bínden* — блакі́раваць праці́ўніка
den ~ rémpeln — штурха́ць сапе́рніка
den ~ úmgehen* — абыйсці́ [абве́сці] праці́ўніка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)