аняме́ць

1. (страціць мову) stumm wérden; перан. verstúmmen vi (s), die Spráche verlíeren*;

2. (амярцвець) erstárren vi (s), ábsterben* vi (s) (ад холаду);

у мяне́ аняме́ла рука́ mir ist der Arm éingeschlafen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

памле́ць

1. (анямець) erstárren vi (s);

2. (страціць прытомнасць) in Óhnmacht fállen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verstúmmen

vi (s)

1) аняме́ць, зняме́ць

2) змо́ўкнуць (пра музыку, галасы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erstérben

* vi (s) заміра́ць, сціха́ць

der Lärm erstárb — шум паво́лі сціх; аняме́ць (пра рукі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

самле́ць

1. (страціць прытомнасць) óhnmächtig wérden, in Óhnmacht fállen*;

2. (анямець ад страху) erstárren vi (s);

3. (знясілець) kráftlos [schwach, entkräftet, erschöpft] wérden, alle Kraft verlíeren*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ацячы́

1. (апухнуць) (án)schwéllen* vi (s);

2. (анямець) gefühllos wérden; éinschlafen* vi (s);

3. (сцячы) ábfließen* vi (s), ábtropfen vi (s) (кроплямі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verstéifen

1.

vi (s) здранцве́ць, аняме́ць

2.

(sich)

1.

(auf A) упа́рціцца (у чым-н.); упіра́цца

2) мацне́ць; стабілізо́ўвацца (пра эканоміку)

3.

vt буд. умацо́ўваць, падпіра́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stárren

vi

1) (auf A) пі́льна, неадрыўна глядзе́ць (на каго-н., на што-н.), утаро́піцца (на каго-н., на што-н.)

2) адубе́ць, скарчане́ць, скале́ць

3) змярцве́ць, аняме́ць (ад жаху)

4) (von D) быць пакры́тым (чым-н.)

sie starrt von Gold — яна́ ўся ў зо́лаце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)