Verbum

ábfertigen

vt

1) адпраўля́ць, адсыла́ць

éinen Zug ~ — адпраўля́ць цягні́к [по́езд]

2) абслуго́ўваць (наведвальнікаў, кліентаў)

3) адшы́ць (каго-н.)

4) афармля́ць (дакументы); закрыва́ць (справу)

ábblitzen

vi (s)

j-n ~ lássen* — фам. даць адпо́р каму́-н. адшы́ць каго́-н.

er ist (mit séinem Gesúch) ábgeblitzt — яму́ адмо́вілі (у яго́ про́сьбе)

géigen

vt, vi ігра́ць на скры́пцы

◊ j-m gründlich die Wáhrheit ~ — вы́казаць каму́-н. усю́ пра́ўду

j-n nach Háuse ~ — адшы́ць каго́-н.

ich wérde dir éinen ánderen Tanz ~! — ты ў мяне́ паска́чаш!

Schúlter

f -, -n плячо́

◊ etw. auf die léichte ~ néhmen* — легкава́жна ста́віцца да чаго́-н.

j-m die kálte ~ zéigen — адшы́ць каго́-н., ста́віцца хо́ладна да каго́-н.

auf béiden [zwei] ~n trágen* — двуру́шнічаць

mit den ~n zúcken — паціска́ць пляча́мі

~ an ~ — плячо́ ў плячо́