адпрацава́ць, адпрацо́ўваць

1. (адрабіць) ábarbeiten vt;

2. (нейкі час) ábarbeiten vt, dúrcharbeiten vt, ábleisten vt;

адпрацава́ць зме́ну séine Schicht ábarbeiten;

3. (грунтоўна прапрацаваць) (gründlich) dúrcharbeiten vt;

4. (скончыць працаваць) die Árbeit beénden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

work off

а) пазбы́цца

б) адпрацава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адрабі́ць, адрабля́ць

1. (разлічыцца з даўгамі) ábarbeiten vt, ábleisten vt:

2. гл. адпрацаваць 1, 2, 4.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ábdienen

vt

1.

адслужы́ць (свой тэрмін)

2.

eine Schuld ~ — адпрацава́ць доўг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wégarbeiten

1) адпрацава́ць

(свой час)

2) зако́нчыць (сваё заданне)

3) ліквідава́ць, устарані́ць (недахопы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábleisten

vt

1) адбыва́ць (тэрмін службы); адпрацава́ць (прызначаны час)

2)

éinen Eid ~ — дава́ць прыся́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábarbeiten

1.

vt

1) адпрацава́ць, адрабля́ць (доўг)

2) знясі́льваць (працай)

2.

(sich) ператамля́цца, знясі́львацца (ад працы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)