адпрацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак.

1. што. Разлічыцца за доўг сваёй працай.

А. за грошы.

2. што. Папрацаваць нейкі час.

А. пяць дзён у полі.

3. Скончыць працаваць; стаць непрыгодным для працы; знасіцца ад працяглага выкарыстання.

А. сваё.

4. што. Надаць чаму-н. канчатковы выгляд; дамагчыся майстэрскага выканання.

А. нумар праграмы.

|| незак. адпрацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае (да 1, 2 і 4 знач.).

|| наз. адпрацо́ўванне, -я, н. (да 1, 2 і 4 знач.) і адпрацо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпрацава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпрацу́ю адпрацу́ем
2-я ас. адпрацу́еш адпрацу́еце
3-я ас. адпрацу́е адпрацу́юць
Прошлы час
м. адпрацава́ў адпрацава́лі
ж. адпрацава́ла
н. адпрацава́ла
Загадны лад
2-я ас. адпрацу́й адпрацу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпрацава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпрацава́ць сов., в разн. знач. отрабо́тать;

а. за ава́нс — отрабо́тать ава́нс;

а. не́калькі гадзі́н — отрабо́тать не́сколько часо́в;

~ва́ў — і даха́ты — отрабо́тал — и домо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпрацава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак.

1. Разлічыцца за даўгі, атрыманыя грошы і пад. сваёй працай; адрабіць. Тады Бай-Цзы злітаваўся і згадзіўся, каб яму гэтыя грошы адпрацавалі. Маўр.

2. Скончыць, перастаць працаваць. Васіль быў хіба задаволены тым, што адпрацаваў, што сёння больш рабіць не трэба. Мележ. // Перастаць працаваць, стаўшы непрыгодным для працы. [Вейс] ужо адпрацаваў сваё і выйшаў на пенсію. Арабей. // Знасіцца ад працяглага выкарыстання (пра машыны і пад.).

3. Папрацаваць нейкі час. Адпрацавалі [камсамольцы] па чатыры дні ў лесе і першыя аддалі свой заробак на ўзнос. Пальчэўскі.

4. Дамагчыся майстэрскага выканання. Адпрацаваць гімнастычную праграму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпрацава́ць, адпрацо́ўваць

1. (адрабіць) ábarbeiten vt;

2. (нейкі час) ábarbeiten vt, dúrcharbeiten vt, ábleisten vt;

адпрацава́ць зме́ну séine Schicht ábarbeiten;

3. (грунтоўна прапрацаваць) (gründlich) dúrcharbeiten vt;

4. (скончыць працаваць) die Árbeit beénden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

оттруди́ться сов., разг. адпрацава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отрабо́тать сов. адрабі́ць, мног. паадрабля́ць, адпрацава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпрацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адпрацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпрацава́ны в разн. знач. отрабо́танный; см. адпрацава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпрацо́ўваць несов., в разн. знач. отраба́тывать; см. адпрацава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)