аджы́ць überlébt sein, veráltet sein (састарэць);

ён аджы́ў свой век er hat áusgelebt;

ён аджы́ва́е свой век es geht mit ihm zu Énde;

гэ́та ўжо аджы́ло́ das hat sich schon überlébt [ist áltmodisch] (пра звычаі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аджыва́ць гл аджыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

überlében

1.

vt

1) перажы́ць (чалавека, славу)

2) перажы́ць, зазна́ць, перане́сці

3) перажы́ць, дажы́ць, вы́жыць

2.

(sich) аджы́ць

das hat sich überlébt — гэ́та аджыло́ свой век

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

век м

1. (стагоддзе) Jahrhúndert n -s, -e;

2. (эпоха) Zeit f -, -en; Zéitalter n -s, -;

бро́нзавы век Brónzezeit [´brɔŋsə-] f -;

а́тамны век Atómzeitalter n;

3. (перыяд існавання каго-н, чаго-н) Lében n -s, Lébenszeit f;

уве́сь свой век sein gánzes Lében lang;

аджы́ць свой век verálten vi (s);

4. прысл (заўсёды, вечна) éine Éwigkeit (lang); éndlos lang;

мы не ба́чыліся цэ́лы век éine Éwigkeit háben wir uns nicht geséhen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)