überlében

1.

vt

1) перажы́ць (чалавека, славу)

2) перажы́ць, зазна́ць, перане́сці

3) перажы́ць, дажы́ць, вы́жыць

2.

(sich) аджы́ць

das hat sich überlébt — гэ́та аджыло́ свой век

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)