аглуша́ць, аглу́шваць у розн. знач. betäuben vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

betäuben

vt аглуша́ць, ашаламля́ць; мед. анестэзі́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dumbfound

[,dʌmˈfaʊnd]

v.t.

1) ашаламля́ць, аглуша́ць

2) бянтэ́жыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

deafen

[ˈdefən]

v.t.

1) аглуша́ць; рабіць глухі́м

2) заглуша́ць

3) рабі́ць гуканепраніка́льным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stun

[stʌn]

1.

v.t.(-nn-)

1) глушы́ць, аглуша́ць (уда́рам)

2) ашаламля́ць

2.

n.

ашало́мленасьць, агало́мшанасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

din

[dɪn]

1.

n.

го́ман, гру́кат, грук -у m.

2.

v.i.

гамані́ць, гру́каць, груката́ць

3.

v.t.

1) аглуша́ць кры́кам, гру́катам

2) паўтара́ць бяско́нца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)