абсалю́тны absolút, únbedingt; únbeschränkt (неабмежаваны);

абсалю́тная бо́льшасць absolúte Méhrheit;

абсалю́тная мана́рхія absolúte [únumschränkte] Monarchíe;

абсалю́тнае паслушэ́нства únbedingter Gehórsam

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

absolút

1.

a

1) абсалю́тны, по́ўны

2) абсалю́тны, безумо́ўны

2.

adv абсалю́тна, безумо́ўна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cold fact

informal абсалю́тны, аб’екты́ўны факт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

implicit

[ɪmˈplɪsɪt]

adj.

1) безумо́ўны, абсалю́тны

2) схава́ны, падразумява́ны, недасказа́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unconditional

[,ʌnkənˈdɪʃənəl]

adj.

безумо́ўны, по́ўны, абсалю́тны

unconditional surrender — по́ўная капітуля́цыя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

безумо́ўны

1. (абсалютны, поўны) únbedingt, völlig, absolút;

безумо́ўнае падпарадкава́нне únbedingter Gehórsam;

2. (несумненны) únzweifelhaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прафа́н м Láie m -n, -n, Profáne m -n, -n;

абсалю́тны прафа́н ein blútiger Láie

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

völlig

1.

a по́ўны, абсалю́тны, канчатко́вы

2.

adv по́ўнасцю, ца́лкам, зусі́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

crass

[kræs]

adj.

1) по́ўны; канчатко́вы, абсалю́тны

crass ignorance — по́ўнае не́вуцтва

2) про́сты, недаліка́тны, грубія́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

únbedingt

1.

a

1) безумо́ўны

2) абсалю́тны (спакой, поспех)

2.

adv безумо́ўна, абавязко́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)