аблётаць, аблята́ць

1. (вакол чаго-н.) umflíegen* vt;

аблётаць усю́ Еўро́пу durch ganz Európa flíegen*;

2. ав. (новыя самалёты) néue Flúgzeuge éinfliegen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

herábfliegen

* vi (s) злята́ць, аблята́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

umflíegen

* vt аблята́ць (якую-н. прастору)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beflíegen

* vt аблята́ць; пралята́ць (уздоўж чаго-н., над чым-н.)

das Flúgzeug beflíegt die Strécke... — самалёт выко́нвае рэ́йсы па лі́ніі...

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

um=

1.

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на паварот, абарот, перамяшчэнне, відазмяненне: úmdrehen паваро́чваць; úmziehen* пераязджа́ць

2) неаддз. прыстаўка, указвае на акружэнне, абыход, рух вакол: umflíegen* аблята́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абляце́ць

1. гл. аблётаць, аблятаць 1, 2.;

2. (апасці, абсыпацца – пра лісце і г. д.) ábfallen* vi (s), herábfallen* vi (s);

3. (хутка распаўсюдзіцца) durchflíegen* vt, durchláufen* vt; von Mund zu Mund géhen*; sich wie ein Láuffeuer áusbreiten;

абляце́ць прэ́су durch die Présse gehen*; durch alle Zéitungen gehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)