beflegen

* vt аблята́ць; пралята́ць (уздоўж чаго-н., над чым-н.)

das Flgzeug beflegt die Strcke... — самалёт выко́нвае рэ́йсы па лі́ніі...

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)