аблята́ць гл. абляцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аблята́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аблята́ю аблята́ем
2-я ас. аблята́еш аблята́еце
3-я ас. аблята́е аблята́юць
Прошлы час
м. аблята́ў аблята́лі
ж. аблята́ла
н. аблята́ла
Загадны лад
2-я ас. аблята́й аблята́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аблята́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблята́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аблята́ю аблята́ем
2-я ас. аблята́еш аблята́еце
3-я ас. аблята́е аблята́юць
Прошлы час
м. аблята́ў аблята́лі
ж. аблята́ла
н. аблята́ла
Загадны лад
2-я ас. аблята́й аблята́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час аблята́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблята́ць I сов., в разн. знач. облета́ть;

а. усе́ астравы́ — облета́ть все острова́;

а. самалёт — облета́ть самолёт

аблята́ць II несов., в разн. знач. облета́ть; см. абляце́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблята́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Тое, што і аблётаць.

аблята́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абляцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблётаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і аблята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Лётаючы, пабываць у многіх месцах. Аблётала, напэўна, сотні кветак За кожнай кропелькай пчала. Корбан. // перан. Разм. За кароткі час пабываць у многіх месцах. [Вова] і праўда назаўтра аблётаў увесь горад. Марціновіч.

2. Выпрабаваць; праверыць у выпрабавальным палёце самалёт, дырыжабль і пад. Аблётаць новыя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблётаць, аблята́ць

1. (вакол чаго-н.) umflíegen* vt;

аблётаць усю́ Еўро́пу durch ganz Európa flíegen*;

2. ав. (новыя самалёты) néue Flúgzeuge éinfliegen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абляце́ць, -лячу́, -ляці́ш, -ляці́ць; -ляці́м, -леціце́, -ляця́ць; -ляці́; зак.

1. каго-што і вакол каго-чаго. Праляцець вакол або збоку, абмінуўшы каго-, што-н.

А. вакол Зямлі.

2. каго-што. Лётаючы, пабываць у многіх месцах.

А. усю краіну.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан., што. Хутка распаўсюдзіцца, зрабіцца ўсім вядомым (пра навіны, чуткі і пад.).

Горад абляцелі чуткі.

4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Апасці, абсыпацца (пра лісце, пялёсткі кветак і пад.).

Ліпавы цвет абляцеў.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адваліцца, адпасці.

Тынк са сцен абляцеў.

|| незак. аблята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і аблётваць, -аю, -аеш, -ае (да 1, 2, 4 і 5 знач.).

|| наз. аблёт, -у, М -лёце, м. (да 1 знач.).

|| прым. аблётны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аблётаць сов., см. аблята́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

облётывать несов., ав. аблята́ць, аблётваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)