Verbum

vórbilden

vt рабі́ць [ствара́ць] нагля́дны ўзо́р (чаго-н.)

2) падрыхтава́ць (каго-н.), дава́ць першапачатко́вую адука́цыю (каму-н.)

Vórtag

m -(e)s, -e папярэ́дні дзень, дзень напярэ́дадні чаго́-н.

am ~e — у папярэ́дні дзень

zurücktaumeln

vi (s) (vor D)

1) адхісну́цца ў стра́ху (ад чаго-н.)

2) хіста́ючыся ісці́ наза́д

zútreiben

*

1.

vt прыганя́ць, падганя́ць

2.vi (s) (D) дрэйфава́ць, плы́сці (у напрамку да чаго-н.)

Dúrchbruch

m -s, -e прало́м, прарыў

zum ~ bríngen* — дамагчы́ся ўкаране́ння чаго́-н, пракла́сці шлях чаму́-н.

Éingang

m -s, -gänge

1) увахо́д

2) уступле́нне, пача́так

3) камерц. дахо́д

4) паступле́нне (чаго-н.)

Erláss

m -es, -e

1) ука́з; зага́д

éinen ~ verábschieden — вы́даць ука́з [зага́д]

2) вызвале́нне (ад чаго-н.)

féien

vt заваражы́ць, загавары́ць; рабі́ць непаража́льным [непрысту́пным]

gégen etw. (A) geféit sein — быць застрахава́ным ад чаго́-н.

úmhören

(sich) (nach D) разм. прыслухо́ўвацца (да чаго-н., што кажуць навокал), распы́тваць (пра што-н.)

umstéhen

* vt стая́ць (вакол каго-н., чаго-н.); а(б)кружа́ць, атача́ць (каго-н., што-н.)