Verbum

umstéhen

* vt стая́ць (вакол каго-н., чаго-н.); а(б)кружа́ць, атача́ць (каго-н., што-н.)

umwandeln

I úmwandeln

vt высок. ператвара́ць, пераўтвара́ць

II umwándeln

vt хадзі́ць вако́л (каго-н., чаго-н.)

umwógen

vt

1) хвалява́цца (вакол чаго-н., пра воды)

2) а(б)кружа́ць (пра натоўп, шум)

úngewiss

a невядо́мы, нявы́значаны, няпэўны

über etw. (A) im Úngewissen sein — быць недасве́дчаным адно́сна чаго́-н.

Präsénzstärke

f -

1) ко́лькасць прысу́тных у да́ны мо́мант

2) вайск. наяўны склад

3) наяўнасць (чаго-н.)

Requisitión

f -, -en

1) рэквізі́цыя; запатрабава́нне, сыска́нне (чаго-н.)

2) прашэ́нне; юрыд. зваро́т за дапамо́гай; за́пыт

resigníeren

vi (auf A) адмаўля́цца (ад чаго-н.); прыміры́цца (з чым-н.); расчарава́цца (у чым-н.)

Gemälde

n -s, - карці́на, палатно́; перан. тс. апіса́нне (чаго-н.)

ein groß ángelegtes ~ — літ. шыро́кае палатно́

hináuslaufen

* vi (s)

1) выбяга́ць

2) (auf a) зво́дзіцца (да чаго-н.), сыхо́дзіць (на што-н.)

híngehören

vi (D)

1) нале́жаць, адно́сіцца (да каго-н., да чаго-н.)

2) быць да ме́сца