Verbum

уві́льваць разм.

1. (ад чаго-н.) áuszuweichen (ver)súchen (D);

2. (адгаворвацца) sich heráuszureden (ver)súchen, sich heráuszuwinden (ver)súchen, Áusflüchte [Fisimaténten] máchen

вы́гадаць, выга́дваць разм. spáren vt (зберагчы); gewínnen* vt, Nútzen, [Vórteil] aus etw. (D) zíehen* (атрымаць выгаду з чаго-н.);

вы́гадаць час Zeit gewínneņ*

пры́месь ж. Béimischung f -, -en, Béimengung f -, -en; Zúsatz m -es, -sätze;

з пры́мессю mit éinem Zúsatz; gemíscht (чаго-н. mit D)

пазбы́цца

1. (збавіцца, вызваліцца) lóswerden* vt; sich befréien (ад каго-н., чаго-н. von D); beséitigen vt (устараніць);

2. (страціць) verlíeren* vt

пару́шыць

1. (перашкодзіць; перапыніць) stören vt, unterbréchen* vt;

2. (не захаваць чаго-н., пераступіць што-н.) verlétzen vt, bréchen* vt, übertréten* vt

сі́мвал м. Symból n -s, -e; Sínnbild n -es, -er; Wáhrzeichen n -s, -;

стаць сі́мвалам zum Ínbegriff wérden (чаго-н. von D)

аблётаць, аблята́ць

1. (вакол чаго-н.) umflíegen* vt;

аблётаць усю́ Еўро́пу durch ganz Európa flíegen*;

2. ав. (новыя самалёты) néue Flúgzeuge éinfliegen*

абмата́цца

1. (чым-н.):

абмата́цца ручніко́м sich (D) ein Hándtuch úm wickeln;

2. (вакол чаго-н.) sich umwíckeln, sich schlíngen* (um A)

абмата́ць, абмо́тваць

1. (чым-н.) umwíckeln vt, umwínden* vt, umschnǘren vt (вяроўкамі);

2. (вакол чаго-н.) wíckeln vt, schlíngen* vt (um A)

засцерага́цца (чаго-н., каго-н.) sich hüten (vor D), sich vórsehen*, sich in Acht néhmen*; vórsichtig sein, Acht gében* vi (быць асцярожным)