Verbum

пе́рад​^II прыназ

1. vor (A на пыт «куды?», D на пыт «дзе?»);

ён спыні́ўся пе́рад дзвяры́ма er blieb vor der Tür stehen;

пакладзі́ гэ́та пе́рад дзвяры́ма leg(e) es vor die Tür;

2. (да пачатку чаго-н) vor (D);

пе́рад пача́ткам заня́ткаў vor Begínn des Únterrichts;

пе́рад ядо́й vor dem Éssen;

пе́рад усі́м vor állem;

быць вінава́тым пе́рад кім-н j-m gégenüber schúldig sein;

доўг пе́рад радзі́май die Pflicht der Héimat gégenüber;

адка́зваць пе́рад зако́нам sich vor Gerícht verántworten (müssen)

інтарэ́с м

1. Interésse n -s, -n;

выяўля́ць інтарэ́с sich interessíert zéigen, Interésse zéigen (да чаго-н an D);

вы́клікаць інтарэ́с Interésse hervórrufen*;

2. мн:

інтарэ́сы Interéssen pl, [Belánge pl];

жыццёвыя інтарэ́сы lébenswichtige Interéssen;

агу́льныя інтарэ́сы die geméinsamen Interéssen [Belánge];

агу́льнасць інтарэ́саў Interéssengemeinschaft f -;

кро́ўныя інтарэ́сы úr¦eigenste Interéssen;

захо́ўваць чые-н інтарэ́сы j-s Interéssen wáhrnehmen*;

гэ́та ў ва́шых інтарэ́сах das liegt in Íhrem Interésse;

3. разм (карысць, сэнс) Sinn m -(e)s, -e, Interésse n -s, -n; гл тс інтэрас

віна́ ж

1. Schuld f -; Verschúlden n -s; Vergéhen n -s (правіннасць);

паста́віць каму-н што-н у віну́ j-m die Schuld аn etw. (D) geben* [zúschreiben*], j-m etw. zur Last légen;

звалі́ць віну́ на каго-н die Schuld auf éinen ánderen ábwälzen [schíeben*], j-m etw. in die Schúhe schíeben*;

загла́дзіць віну́ éine Schuld wíeder gútmachen;

адчува́ць сваю віну́ sich schúldig fühlen;

гэ́та не па маёй віне́ darán bin ich nicht schuld, das ist nicht méine Schuld;

2. (прычына) Úrsache f -, -n

абысці́ся

1. (каштаваць) kósten vt; zu stéhen kómmen*;

гэ́та мне до́рага абышло́ся das hat mir [mich] viel gekóstet, das ist mir [mich] téuer zu stehen gekómmen;

2. (без чаго-н) áuskommen* (óhne A); etw. entbéhren können*;

абысці́ся без чужо́й дапамо́гі ohne frémde Hílfe áuskommen*, frémde Hílfe entbéhren können*;

3. (уладзіцца) glatt láufen* [géhen*], gut gehen*;

на гэ́ты раз абышло́ся das ist [war] noch éinmal gut gegángen;

◊ абыду́ся (як-не́будзь)! das wird schon gehen!, ich komme schon zurécht!

4. (з кім-н) sich verhálten* (zu D), behándeln vt

адзі́н​^II займ

1. (без другіх) alléin;

ён заста́ўся там адзі́н er ist dort alléin geblíeben;

2. (нейкі, якісьці) ein (gewísser);

адзі́н зго́дзен, другі́ не der éine ist éinverstanden, der ándere nicht;

3. (толькі) nur; alléin; kein ánderer; bloß;

адзі́н ён мо́жа гэ́та зрабі́ць nur er [er alléin] kann das máchen;

4. (той жа самы) dersélbe, der gléiche;

адзі́н і той жа ein und dersélbe;

◊ адзі́н на адзі́н únter vier Áugen;

усе́ за аднаго́, адзі́н за ўсі́х álle für éinen, éiner für álle