надзвыча́йны áußerordentlich, úngewöhnlich, áußerge wöhnlich;

надзвыча́йны пасо́л áußerordentlicher Bótschafter;

надзвыча́йныя паўнамо́цтвы áußerordentliche [besóndere] Befúgnisse;

надзвыча́йныя ме́ры Sóndermaßnahmen pl;

зако́н аб надзвыча́йным стано́вішчы Nótstandsgesetz n -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

касава́ць

1. (закрэсліваць) stréichen* vt, dúrchstreichen* vt;

2. (ліквідаваць) áufheben* vt; ábschaffen vt; annullíeren vt (закон і г. д.); áuflösen vt;

3. (пра шлюб) schéiden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

retroactive

[,retroʊˈæktɪv]

adj.

які́ дзе́е наза́д, са зваро́тнай сі́лай

a retroactive law — зако́н са зваро́тнай сі́лай, які ма́е зваро́тную сі́лу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

úmstoßen

* vt

1) пераку́льваць, абаро́чваць

2) абвярга́ць

3) адмяня́ць, скасо́ўваць (закон)

ein Úrteil ~ — юрыд. касава́ць [скасава́ць] прысу́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

legislate

[ˈledʒɪsleɪt]

1.

v.i.

выдава́ць зако́ны

2.

v.t.

пастанаўля́ць, прыма́ць пастано́ву

The council legislated a new law — Ра́да прыняла́ но́вы зако́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

forceful

[ˈfɔrsfəl]

adj.

1) по́ўны сі́лы; мо́цны, магу́тны

2) дзе́йны, эфэкты́ўны, мо́цны, які́ ў сі́ле (пра зако́н); які́ ро́біць ура́жаньне, уража́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

transgress

[trænsˈgres]

v.t.

1) паруша́ць (зако́н, пра́віла)

2) пераступа́ць

to transgress the bounds of good taste — пераступі́ць мяжу́ до́брага то́ну

3) грашы́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nullify

[ˈnʌlɪfaɪ]

v., -fied, -fying

1) прызнава́ць нява́жным, касава́ць, анулява́ць

to nullify a law — скасава́ць зако́н

2) рабі́ць бескары́сным, пазбаўля́ць значэ́ньня; адкліка́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

іне́рцыя ж.

1. фіз. Trägheit f -;

зако́н іне́рцыі Trägheitsgesetz n -es;

рух па іне́рцыі Náchlauf m -(e)s, -läufe;

2. перан. (бяздзейнасць) Trägheit f -, Indolénz f -;

па іне́рцыі mechánisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

infirm

[ɪnˈfɜ:rm]

1.

adj.

1) няду́жы, слабы́, хво́ры

2) слабаво́льны, слабахара́ктарны, нерашу́чы

3) нямо́цны, хі́сткі, няўсто́йлівы

2.

v.t.

скасо́ўваць (зако́н, прывіле́й), рабі́ць неправамо́цным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)