Schránke

f -, -n

1) бар’е́р, перашко́да; агаро́джа

~n erríchten — паста́віць бар’е́ры; перан. ста́віць [рабі́ць] перашко́ды

2) шлагба́ум

die ~ áufziehen* [hóchziehen*] — падня́ць шлагба́ум

3) мяжа́, грані́ца, рубе́ж

éine ~ zíеhen* [sétzen] — устанаві́ць [вы́значыць, праве́сці] мяжу́ [грані́цу]

◊ für j-n [etw.] (A) in die ~n tréten* — заступі́цца за каго́-н. [што-н.]

vor den ~n des Gerríchts stéhen* [sich verántworten] — стая́ць [адка́зваць] пе́рад судо́м

sich in ~n hálten* — не выхо́дзіць за мяжу́ [ра́мкі], быць стры́маным

j-n in die ~n wéisen* — закліка́ць каго́-н. да пара́дку; паста́віць каго́-н. на ме́сца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нага́ ж.

1. анат. Fuß m -es, Füße (ступня); Bein n -(e)s, -e (нага вышэй ступні);

2. (мэблі і пад.) Fuß m, Bein n;

◊

ісці́ ў нагу́ з кім-н. mit j-m Schritt hálten*;

паста́віць на но́гі каго-н. j-n wíeder auf die Béine bríngen*;

падня́ць усі́х на но́гі разм. álle áufscheuchen;

паста́віць усё на но́гі álle Hébel in Bewégung sétzen;

жыць на шыро́кую нагу́ auf gróßem Fuß(e) lében;

ні наго́й да каго-н. разм. kéinen Fuß in j-s Haus setzen;

уста́ць з ле́вай нагі́ разм. mit dem línken Bein zu¦érst áufstehen*;

стая́ць адно́й наго́й у магі́ле разм. mit éinem Fuß [Bein] im Grábe stehen*;

працягну́ць но́гі álle víere von sich strécken;

з усі́х ног разм. so schnell ich kann [du kannst, er kann usw.];

дай Бог [Бо́жа] но́гі ≅ die Béine in die Hand néhmen*;

кача́цца ў нага́х у каго-н. j-n kníefällig bítten*;

сяда́й! У нага́х пра́ўды няма́ setz dich! Stéhen macht nicht klüger;

блы́тацца пад нага́мі beim Géhen im Wége sein;

кульга́ць на абе́дзве нагі́ auf béiden Béinen hínken; перан. (пра справу) nur schlecht und stóckend vórwärts géhen*;

дурна́я галава́ нага́м спако́ю не дае́ ≅ was man nicht im Kópf hat, muss man in den Béinen háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рука́ ж. Hand f -, Hände (кісць); Arm m -(e)s, -e (уся рука);

уме́лыя рукі geschíckte Hände;

узя́ць на рукі auf den Arm néhmen*;

пада́ць руку́ die Hand gében* [réichen];

павіта́цца з кім-н. за руку́ j-n mit éinem Händedruck [per Hándschlag] begrüßen;

узя́ць каго-н пад руку́ sich bei j-m éinhaken [únterhaken];

прашу́ падня́ць рукі! (пры галасаванні) ich bítte um Hándzeichen;

рукі ўго́ру! спарт. (каманда) Árme hoch!; вайск. Hände hoch!;

рукі ўніз! (каманда) Árme níeder!;

рукі па швах! (каманда) die Árme ánlegen!;

стаць, рукі ўбо́кі! (каманда) die Hände in die Séiten stémmen [stützen]!;

про́даж з рук камерц. Diréktverkauf m -(e)s, -käufe;

◊

апусці́ць рукі перан. den Mut sínken lássen*, die Flínte ins Korn wérfen*;

са збро́яй у рука́х mit der Wáffe in der Hand;

сядзе́ць скла́ўшы рукі die Hände in den Schoß légen;

быць звя́заным па рука́х і нага́х an Händen und Füßen gefésselt [gebúnden] sein;

рукі ко́раткі разм. das liegt nicht in séiner Macht;

быць у чыіx-н. рука́х in j-s Gewált [Macht] sein;

даць во́лю рука́м hándgreiflich wérden;

узя́ць сябе́ ў рукі sich zusámmennehmen*, sich behérrschen, sich bezwíngen;

збыць што-н з рук разм. etw. lóswerden аддз. [lósschlagen* аддз.];

ма́йстар на ўсе́ рукі sich auf álles verstéhen*; ein Táusendkünstler [Táusendsas(s)a] sein;

рука́ руку́ мы́е, зло́дзей зло́дзея кры́е ≅ éine Hand wäscht die ándere

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Wáffe

f -, -n

1) збро́я, узбрае́нне

blánke ~ — хало́дная збро́я

~n an Bord — карабе́льная збро́я

atomáre ~n — а́тамная збро́я

automátische ~n — аўтаматы́чная збро́я

hérkömmliche [konventionélle] ~n — звыча́йная збро́я

nukleáre [thermonukleáre] ~n — я́дзерная [тэрмая́дзерная] збро́я

schwére ~n — ця́жкая (пяхо́тная) збро́я

~n und Gerät — вайск. баява́я тэ́хніка

~ mit éingraviertem Námenszug — імянна́я збро́я

~n führen — змага́цца (са збро́яй у рука́х)

die ~n strécken [níederlegen] — скла́сці збро́ю, зда́цца, капітулі́раваць

mit den ~n klírren — бра́згаць збро́яй

únter die ~n tréten* — стаць пад ружжо́

von der ~ Gebráuch máchen — пусці́ць у ход [прымяні́ць] збро́ю

von den ~n stárrend — ≅ узбро́ены да зубо́ў

zu den ~n gréifen* — хапа́цца за збро́ю, падня́ць збро́ю

die ~ aus der Hand schlágen* — абяззбро́іць каго́-н., вы́біць збро́ю з рук у каго́-н.

die ~ gégen sich (A) selbst kéhren [wénden*] — пако́нчыць з сабо́ю, павярну́ць збро́ю супро́ць само́га сябе́

2) перан. збро́я

die géistige ~ — ідэалагі́чная зброя

3) род во́йскаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schlágen

*

1.

vt

1) біць, удара́ць

j-n zu Bóden ~ — павалі́ць каго́-н. на зямэ́р

die Hände vors Gesícht ~ — закры́ць твар рука́мі

j-n ins Gesícht ~ — біць каго́-н. па тва́ры

éine Brücke ~ — наво́дзіць мост

Münzen ~ — чака́ніць мане́ты

Lärm ~ — падня́ць шум

die Тrómmel ~ — біць у бараба́н

den Таkt ~ — адбіва́ць такт

2) біць, разбі́ць; пабі́ць, перамагчы́

álles kurz und klein ~ — перабі́ць усё ўшчэ́нт

3) збіва́ць, узбіва́ць (яйца і да т.п.)

4) выбіва́ць

j-m etw. aus der Hand ~ — вы́біць у каго́-н. што-н. з рук

j-m etw. aus dem Kopf [aus dem Sinn] ~ — вы́біць каму́-н. што-н. з галавы́

2.

vi

1) біць

das Gewéhr schlägt — ружжо́ аддае́

die Flámmen ~ aus dem Fénster — по́лымя выбіва́ецца з акна́

2) (gegen A, auf A) уда́рыца (аб што-н.)

die Wéllen ~ ans Úfer — хва́лі б’ю́цца [удара́юцца] аб бе́раг

3) бі́цца (пра сэрца, пульс)

4) біць, звані́ць (пра гадзіннік)

5) шчо́ўкаць (пра салаўя)

6)

das schlägt nicht in mein Fach — гэ́та не па маёй спецыя́льнасці

3.

(sich)

1) бі́цца; змага́цца (пра войскі)

2)

sich an die Brust ~ — біць сабе́ ў гру́дзі (тс. перан.)

sich recht und schlecht durсhs Lében ~ — сяк-так прабіва́цца (у жыцці)

◊ bei j-m auf den Busch ~ — спрабава́ць вы́ведаць чыю́-н. таямні́цу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)