нага́
1.
2. (мэблі
◊ ісці́ ў нагу́ з кім
паста́віць на но́гі каго
падня́ць усі́х на но́гі
паста́віць усё на но́гі álle Hébel in Bewégung sétzen;
жыць на шыро́кую нагу́ auf gróßem Fuß(e) lében;
ні наго́й да каго
уста́ць з ле́вай нагі́
стая́ць адно́й наго́й у магі́ле
працягну́ць но́гі álle víere von sich strécken;
з усі́х ног
дай Бог [Бо́жа] но́гі ≅ die Béine in die Hand néhmen*;
кача́цца ў нага́х у каго
сяда́й! У нага́х пра́ўды няма́ setz dich! Stéhen macht nicht klüger;
блы́тацца пад нага́мі beim Géhen im Wége sein;
кульга́ць на абе́дзве нагі́ auf béiden Béinen hínken;
дурна́я галава́ нага́м спако́ю не дае́ ≅ was man nicht im Kópf hat, muss man in den Béinen háben
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)