zúmuten
j-m etw. ~ — лічы́ць каго́-н. зда́тным на што-н.
j-m zu víel ~ — патрабава́ць ад каго́-н. на́дта мно́гае
er mútet sich sehr viel zu — ён на́дта мно́га бярэ́ на сабе́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Stúfe
f -, -en
1) прысту́пка; усту́п
2) перан. ступе́нь
éine nicht erréichbare ~ — недасяга́льная вышыня́
auf die gléiche ~ stéllen — (па)ста́віць на адну́ до́шку, лічы́ць ро́ўным сабе́
3) ступе́нь
~n der Komparatión — грам. ступе́ні параўна́ння
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
erklären
1.
vt
1) тлума́чыць, растлума́чваць
2) аб’яўля́ць, абвяшча́ць
3) (zu D) прызнача́ць (кім-н.)
4) (für A) прызнава́ць (за каго-н.), лічы́ць (кім-н.)
2.
(sich)
1) выка́звацца; рабі́ць зацву, заяўля́ць (пра што-н.)
2) тлума́чыцца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
áchten
1.
vt
1) паважа́ць, шанава́ць
2) лічы́ць за…
2.
vi (auf A) звярта́ць ува́гу (на каго-н., на што-н.); зважа́ць (на каго-н., на што-н.); пільнава́ць, дагляда́ць (каго-н.)
auf etw. groß ~ — звярта́ць асаблі́вую ўва́гу на што-н. )
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ánzeigen
vt
1) апавяшча́ць; аб’яўля́ць (у газеце і г.д.)
den Empfáng ~ — пацве́рдзіць атрыма́нне
2) дано́сіць
3) пака́зваць (пра прыборы)
4) прадка́зваць
das zeigt nichts Gútes an — гэ́та не абяца́е нічо́га до́брага
5)
es für ángezeigt hálten* — лічы́ць што-н. дарэ́чным [слу́шным]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
judge
[dʒʌdʒ]
1.
n.
1) судзьдзя́ -і́ m
2) арбі́тар -ра m.
3) знавец -ўца m., зна́ўца -ы m. & f.
a good judge of cattle — до́бры зна́ўца жывёлы
a poor judge of poetry — слабы́ зна́ўца паэ́зіі
2.
v.t.
1) судзі́ць; выно́сіць прысу́д
2) быць арбі́трам (у вырашэ́ньні спрэ́чак ці ко́нкурсу)
3) ацэ́ньваць; дава́ць ацэ́нку
4) ду́маць, лічы́ць; меркава́ць
Judge for yourself — Мярку́йце са́мі
5) судзі́ць, асуджа́ць, га́ніць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
nénnen
*
1.
vt
1) называ́ць, дава́ць імя́, на́зву (каму-н., чаму-н.)
man nennt ihn Klaus — яго́ заву́ць [клі́чуць] Кла́ўсам
wie nennt man dies? — як гэ́та называ́ецца?
2) называ́ць, пералі́чваць
2.
(sich) называ́ць сябе́, называ́цца
er nennt sich éinen Díchter — ён лі́чыць сябе́ палтам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Pflicht
f -, -en абавя́зак, паві́ннасць
sich (D) etw. zur ~ máchen, es für séine ~ hálten* — лічы́ць што-н. сваі́м абавя́зкам
der ~ zuwíder hándeln — дзе́йнічаць су́праць абавя́зку
séiner ~ náchkommen* — вы́канаць свой абавя́зак
zur ~ máchen — ста́віць у абавя́зак, абавя́зваць
sich über séine ~ hinwégsetzen — ігнарава́ць свае́ абавя́зкі
die ~ ruft — абавя́зак патрабу́е
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wíegen
I
1.
vt калыха́ць, люля́ць
die Wéllen wíegen das Bóot — ло́дка калы́шыцца на хва́лях
2.
(sich)
1) калыха́цца, гайда́цца
2) перан. заспако́йваць сябе́
sich in Sícherheit ~ — лічы́ць сябе́ ў по́ўнай бяспе́цы
II
*
1.
vt узва́жваць
2.
vi ва́жыць
sein Úrteil wog am schwérsten — яго́ меркава́нне было́ са́мым ва́жкім
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Schnábel
m -s, Schnäbel
1) дзю́ба
den ~ áufsperren — раскры́ць дзю́бу
2) ры́льца (чайніка)
3) разм. рот (чалавека)
◊ sie bíldet sich viel auf íhren ~ ein — яна́ лі́чыць сябе́ прыго́жай
den ~ hálten* — трыма́ць язы́к за зуба́мі
réden [spréchen*] wie éinem der ~ gewáchsen ist — разм. гавары́ць як Бог на душу́ пакладзе́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)