Verbum

mechanical

adj.

1) мэхані́чны

2) аўтаматы́чны, машына́льны, без пачуцьця́ (пра чыта́ньне)

3) mechanical law — зако́н мэха́нікі

nullity

n., pl. -ties

1) бескары́снасьць, нява́жнасьць f.

2) про́ста нічо́га

3) скасава́ны зако́н або́ умо́ва

contravene

v.t.

1) супярэ́чыць, ісьці́ ў разрэ́з

2) адмаўля́ць, не згаджа́цца

3) паруша́ць (зако́н, умо́ву); дзе́яць насу́перак

enact

v.t.

1) прыма́ць зако́напрае́кт, уво́дзіць зако́н

2) выдава́ць дэкрэ́т; зага́дваць

3) ігра́ць ро́лю на сцэ́не; разы́грываць

commandment

n.

1) запаве́т -у m. (адзі́н зь дзесяцёх)

2) зага́д -у m., дырэкты́ва f., зако́н -у m.

constitute

v.t.

1) утвара́ць; склада́ць

2) пастанаўля́ць, уво́дзіць (зако́н)

3) арганізава́ць; засно́ўваць

4) пра́ўна афармля́ць

5) прызнача́ць; выбіра́ць

institution

n.

1) грама́дзкая ўстано́ва (шко́ла, шпіта́ль), інстыту́цыя f

2) уве́дзены зако́н, звы́чай

3) уво́джаньне, засно́ўваньне, устанаўле́ньне n.

statute

n.

1) зако́н -у m. (прыня́ты парля́мэнтам)

2) дэкрэ́т -у m., ура́давая пастано́ва

3) стату́т -у m.