Verbum

queer

[kwɪr]

1.

adj.

1) дзі́ўны, дзівакава́ты, незвыча́йны

2) informal сумне́ўны, падазро́ны

3) Sl. гомасэксуа́льны

2.

n.

1) дзіва́к -а́ m.

2) Sl. гомасэксуалі́ст -а m.

foreign

[ˈfɔrən]

adj.

1) заме́жны; чужазе́мны

foreign trade — заме́жны га́ндаль

foreign policy — заме́жная палі́тыка

2) незнаёмы, чужы́; дзі́ўны

3) недаты́чны (да спра́вы, тэ́мы), незьвяза́ны (з тэ́май)

nutty

[ˈnʌti]

adj.

1) з арэ́хамі, арэ́хавы (піро́г)

2) як арэ́х(і)

3) Sl. дзіўны́, дзіва́чны, прыду́ркаваты

4) Sl. паме́шаны на чы́мсьці (у до́брым сэ́нсе), захо́плены, энтузіясты́чны да чаго́

eccentric

[ɪkˈsentrɪk]

1.

adj.

1) незвыча́йны; дзіва́цкі, дзі́ўны; эксцэнтры́чны

2) Tech. эксцэнтры́чны

а) які́я ня ма́юць супо́льнага цэ́нтру (пра ко́лы)

б) які́ ня ру́хаецца па ко́ле

2.

n.

1) дзіва́к -а́ m., эксцэнтры́чны чалаве́к

2) Tech. эксцэ́нтрык -а m.

strange

[streɪndʒ]

1.

adj.

1) незвыча́йны; дзі́ўны

a strange accident — незвыча́йны вы́падак

2) незнаёмы, чужы́; невядо́мы

strange faces — незнаёмыя тва́ры

a strange language — незнаёмая мо́ва

3) неазнаёмлены

strange to a job — неазнаёмлены з пра́цай

2.

adv.

дзі́ўна

I feel strange — Мне не па сабе́

singular

[ˈsɪŋgjələr]

1.

adj.

1) надзвыча́йны, незвыча́йны, выклю́чны

a story of singular interest to boys — апавяда́ньне надзвыча́йнае ціка́васьці для хлапцо́ў

2) дзіўны́, своеасаблі́вы, спэцыфі́чны

a singular matter — своеасаблі́вая спра́ва

3) адзі́ны, адзі́нкавы

an event singular in history — падзе́я адзі́нкавая ў гісто́рыі

4) адзіно́чны (пра лік)

2.

n.

1) адзіно́чны лік

2) сло́ва ў адзіно́чным ліку

freak

[fri:k]

1.

n.

1) дзіва́цтва n., вы́думка f., вы́брык -у m.; дзіва́к -а́ m., дзіва́чка f.

freak of nature — вы́брык прыро́ды

2) пачва́рнасьць f., пачва́рная, ненарма́льная істо́та; пачва́ра m. & f.; вы́радак -ка m.

3) капры́з -у m., няўры́мсьлівасьць f.

4) рапто́ўная зьме́на ве́тру

2.

adj.

ве́льмі дзіўны́, дзіва́цкі, незвыча́йны

freak accident — дзіво́сны, незвыча́йны вы́падак

object

1. [ˈɑ:bdʒekt]

n.

1) прадме́т -у m., рэч f.

2) аб’е́кт -у m. (вывучэ́ньня)

3) сьме́шны або́ дзіўны́ тып чалаве́ка

4) мэ́та f.

to fail in one’s object — не асягну́ць мэ́ты

5) дапаўне́ньне n.

direct object — про́стае дапаўне́ньне

indirect object — уско́снае дапаўне́ньне

2. [əbˈdʒekt]

v.

1) пярэ́чыць; не згаджа́цца з кім, выступа́ць супро́ць, супраціўля́цца

I object to smoking — Я супро́ць курэ́ньня

2) не любі́ць, не цярпе́ць

bird

[bɜ:rd]

1.

n.

1) пту́шка f., птах -а m.

game birds — дзі́кія пту́шкі (на палява́ньне)

2) Sl. чалаве́к -а m.

He’s an odd bird — Ён — дзіўны́ чалаве́к

old bird — стары́ прайдзісьве́т, страля́ная пту́шка

2.

v.i.

1) лаві́ць або́ страля́ць пту́шак

2) назіра́ць пту́шак

•

- A little bird told me

- bird in the hand

- eat like a bird

- for the birds

- get the bird

- give the bird to someone

- kill two birds with one stone