singular

[ˈsɪŋgjələr]

1.

adj.

1) надзвыча́йны, незвыча́йны, выклю́чны

a story of singular interest to boys — апавяда́ньне надзвыча́йнае ціка́васьці для хлапцо́ў

2) дзіўны́, своеасаблі́вы, спэцыфі́чны

a singular matter — своеасаблі́вая спра́ва

3) адзі́ны, адзі́нкавы

an event singular in history — падзе́я адзі́нкавая ў гісто́рыі

4) адзіно́чны (пра лік)

2.

n.

1) адзіно́чны лік

2) сло́ва ў адзіно́чным ліку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)