origin

[ˈɔrɪdʒɪn]

n.

1) крыні́ца f.; пача́так -ку m.

2) про́дкі pl., пахо́джаньне n., род -у m.

by origin — з пахо́джаньня

of humble origin — нязна́тнага пахо́джаньня або́ ро́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gebrt

f -, -en

1) нараджэ́нне

von ~ (an) — ад нараджэ́ння, ад ро́ду

2) пахо́джанне

ein Mnsker von ~ — ураджэ́нец Мі́нска

3) ро́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

he

[hi:]

1.

pron.

ён

2.

n.

хлапе́ц -ца́, мужчы́на -ы m., жывёліна мужчы́нскага ро́ду

he- (у склада́ных сло́вах абазнача́е самца́)

he-duck — ка́чар -а m.

he-goat — казёл -ла́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

leprs

a пракажо́ны, струпля́вы =ler суф. назоўнікаў м. р., утварае назвы людзей паводле іх роду дзейнасці, спосабу жыцця: Sprtler m спартсме́н, спарто́вец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

=in

суф. назоўнікаў жан. роду, утварае:

1) назвы асоб жан. полу ад назваў асоб муж. полу: Frundin сябро́ўка

2) назвы самак жывёл: Wölfin ваўчы́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

noble

[ˈnoʊbəl]

1.

adj.

1) высо́кага пахо́джаньня, ро́ду

2) высакаро́дны (і пра мэта́лы)

a noble deed — высакаро́дны ўчы́нак

Silver is a noble metal — Срэ́бра — высакаро́дны мэта́л

3) выда́тны; ве́лічны, велікапы́шны; імпаза́нтны

2.

n.

чалаве́к высо́кага пахо́джаньня або́ ра́нгу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pedigree

[ˈpedɪgri:]

1.

n.

1) радаво́д -у m.

2) генэалёгія f.; про́дкі, пра́шчуры pl.

3) пахо́джаньне n. (напр. сло́ва)

4) выда́тнае, зна́тнае пахо́джаньне

a man of pedigree — чалаве́к зна́тнага ро́ду

2.

adj.

паро́дзісты

a pedigree cat — паро́дзісты кот

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gel

m -s, - во́жык

so ein ~! — які́ ўпа́рты!

stchelig [brstig] wie ein ~ — калю́чы, як во́жык =igkeit суф. назоўнікаў жан. роду, утварае назвы якасцей, характарыстык стану: Müdigkeit сто́мленасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

birth

[bɜ:rӨ]

1.

n.

1) нараджэ́ньне n., наро́дзіны pl. only; ро́ды pl. only

to give birth to — нарадзі́ць; даць не́чаму пача́так

2) пача́так -ку m.; пахо́джаньне n.; род -у m.

the birth of a nation — пача́ткі на́цыі

the land of our birth — край, зь яко́га мы пахо́дзім, на́шая ба́цькаўшчына

a man of humble birth — чалаве́к бе́днага ро́ду

3) прыро́джаны та́лент

a poet by birth — паэ́т з прыро́джаным та́лентам

4) зна́тны, славу́ты род, зна́тнае пахо́джаньне

a man of birth — чалаве́к зна́тнага пахо́джаньня, выда́тнага ро́ду

2.

v.t.

нараджа́ць, радзі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lady

[ˈleɪdi]

1.

n., pl. -dies

1) да́ма f.

a great lady — зна́тная да́ма

2) спада́рыня f.

ladies and gentlemen — спада́рыні й спадары́

3) гаспады́ня f.о́му)

4) каха́ная f.; жо́нка f.

2.

adj.

жано́чы, жано́чага ро́ду

a lady doctor — жанчы́на-до́ктар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)