bleed
[bli:d]
bled, bled
1.
v.i.
1) крыва́віць, сьцяка́ць крывёю, праліва́ць кроў
He bled to death — Ён сьцёк крывёю й памёр
He fought and bled for his country — Ён змага́ўся й праліва́ў кроў за свой край
2) сачы́цца, тра́ціць сок (пра пашко́джанае дрэ́ва)
3) Figur. крывёю абліва́цца, шкадава́ць, перажыва́ць
Our hearts bleed for you — На́шыя сэ́рцы за цябе́ крывёю абліва́юцца
4) Print. выхо́дзіць за палі́, не пакіда́ць палёў
2.
v.t.
1) пуска́ць кроў, браць кроў
2) пуска́ць сок з дрэ́ваў
3) informal вымага́ць (гро́шы)
4) Print. друкава́ць да канцо́ў бачы́ны (не пакіда́ючы палёў)
5) паво́лі спуска́ць ваду́
3.
n.
1) тэкст ці ілюстра́цыя ў кні́зе, што дахо́дзіць да краёў бачы́ны
2) Tech. кла́пан -а m., вэ́нтыль -я m.
•
- bleed white
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
utter
I [ˈʌtər]
adj.
по́ўны, абсалю́тны
utter surprise — по́ўная нечака́насьць
utter ruin — по́ўная руі́на
II [ˈʌtər]
v.t.
1) мо́віць, вымаўля́ць; каза́ць; выка́зваць
the last words he uttered — апо́шнія сло́вы, якія ён вы́мавіў
to utter one’s thoughts — выка́зваць сваю́ ду́мку
2) выкры́кваць
to utter a cry of pain — кры́кнуць ад бо́лю
3) Obsol. выпушча́ць, пуска́ць у абаро́т (падро́бленыя дакумэ́нты, гро́шы)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
float
[floʊt]
1.
v.i.
1) трыма́цца на паве́рхні вады́ або́ ў паве́тры; пла́ваць, плы́сьці; усплыва́ць
ice floats on water — Лёд пла́вае на вадзе́
2) плы́сьці з вадо́ю, быць не́сеным плы́ньню
3) прано́сіцца (перад вачы́ма або́ ў ду́мках)
4) пашыра́цца, распаўсю́джвацца, разно́сіцца
The rumor floated through the town — чу́тка разно́сілася па го́радзе
2.
v.t.
1) спуска́ць на ваду́ (вадапла́ў), здыма́ць зь ме́лі, мялі́зны
2) затапля́ць, заліва́ць
3) сплаўля́ць (лес)
4) пуска́ць у ход гандлёвае прадпрые́мства
5) пуска́ць на ры́нак, прадава́ць (а́кцыі)
6) распаўсю́джваць (чу́тку)
3.
n.
1) плыт -а́ m., паро́м -а m., выратава́льная ку́ртка, выратава́льны по́яс або́ ко́ла
2) плаву́н -а́ m., плаво́к -ўка́ m. (на лёсцы ў ву́дзе)
3) пла́вальны пузы́р (у ры́бы і іншых вадзяны́х жывёлінаў)
4) ні́зкі фурго́н, ужыва́ны ў пара́дах
•
- floats
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ántreiben
*
1.
vt
1) падганя́ць, прыспе́шваць
2) прыво́дзіць у рух (машыну)
3) заахво́чваць; застаўля́ць; прымуша́ць, падахво́чваць
die Not treibt ihn dazú an — патрэ́ба застаўля́е яго́ пайсці́ на гэ́та
4) прыганя́ць, прыно́сіць цячэ́ннем
2.
vi (s)
1) (часцей ángetrieben kómmen*) прыплыва́ць
2) пуска́ць расткі́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
plant
[plænt]
1.
n.
1) расьлі́на, расьці́на f.
2) расса́да f. (гаро́дніны, кве́так); флянс -а, са́джанец-ца́ m. (дрэ́ваў, кусто́ў)
3) заво́д -у m.
chemical plant — хімі́чны заво́д
2.
v.
1) садзі́ць
2) заса́джваць (напр. кве́ткамі, бу́льбай); наса́джваць (напр. сад)
3) пуска́ць для разво́ду (ры́бу)
4) мо́цна ўстаўля́ць, утыка́ць; ста́віць (ва́рту)
5) засно́ўваць pf. (калёнію, го́рад)
planting of a forest — паса́дка ле́су
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Wúrzel
f -, -n
1) ко́рань
~ schlágen* — пуска́ць карэ́нні [карані́]
~ fássen — укарані́цца, прыві́цца
ein Übel an der ~ fássen [pácken] — вы́караніць зло
◊ éiner Sáche (D) an die ~n géhen* — глядзе́ць у ко́рань, шука́ць сапра́ўдную прычы́ну (чаго-н.)
2) матэм. ко́рань
die ~ aus éiner Zahl zíehen* — здабы́ць ко́рань з лі́ку
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Úmlauf
m -(e)s, -läufe
1) цыркуля́цыя, абаро́т (грошай)
in ~ sein — быць у абаро́це
in ~ kómmen* — паступа́ць у абаро́т; распаўсю́джвацца, быць агульнапрыня́тым; распаўсю́джвацца (пра чуткі)
in ~ bríngen* [sétzen, gében*] — пуска́ць у абарачэ́нне [абаро́т]; распаўсю́джваць (паведамленні і г.д.), распуска́ць (чуткі, пагалоскі)
2) астр. рух [абарачэ́нне] плане́т
3) цыркуля́цыя (крыві)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
spout
[spaʊt]
1.
v.t.
пуска́ць струме́нь
A whale spouts water when it breathes — Кіт выпуска́е струме́нь вады́, калі́ ды́хае
2.
v.i.
біць струме́нем, лі́цца цурко́м, цурчэ́ць
Water spouted from a break in the pipe — Вада́ бі́ла струме́нем зь дзі́ркі ў трубе́
3.
n.
1) струме́нь -я m.
2) ры́на f. (для сьцёку)
3) дзю́бка f.; ры́лца n. (пля́шкі)
4) Zool. ды́хальная адту́ліна (у кіта́)
•
- up the spout
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
beggar
[ˈbegər]
1.
n.
1) жабра́к -а́ m., жабра́чка f.
2) бядня́к, бедняка́ m.
3) істо́та f., чалаве́к -а m.
insolent beggar — наха́ба -ы m. & f.
poor beggar — бяда́к, бедака́ m., нябо́га, небара́ка -і m. & f.
dull beggar — зану́да -ы m. & f.
little beggars — (пра дзяце́й і зьвяро́ў) мало́цтва, мале́ча n.
2.
v.t.
1) рабі́ць жабрако́м, пуска́ць з то́рбай, руйнава́ць
2) зьбядня́ць
it beggars all description — Гэ́та ця́жка апіса́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
збро́я ж.
1. Wáffe f -, -n;
звыча́йная збро́я konventionélle [-vɛn-] [hérkömmliche] Wáffe;
а́тамная збро́я Atómwaffe f;
я́дзерная збро́я Kérnwaffe f;
хало́дная збро́я Stich- und Híebwaffe f, blánke Wáffe;
бра́цца за збро́ю zu den Wáffen gréifen*;
трыма́ць збро́ю нагато́ве die Wáffe éinsatzbereit hálten*;
пуска́ць збро́ю ў ход von der Wáffe Gebráuch máchen;
бра́згаць збро́яй mit dem Säbel rásseln;
скла́сці збро́ю die Wáffen strécken [níederlegen];
закліка́ць да збро́і zu den Wáffen rúfen*;
тава́рыш па збро́і Wáffenbruder m -s, -brüder; Wáffengefährte m -n, -n;
2. (сродак) Wáffe f, Míttel n -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)