atone

[əˈtoʊn]

v.i.

1) загла́джваць

to atone for one’s unkindness — загла́дзіць сваю́ недабрату́

2) пакрыва́ць, варо́чаць, кампэнсава́ць (стра́ты)

3) лаго́дзіць, злаго́джваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sod

[sɑ:d]

1.

n.

1) дзірва́н -у́ m., дзёран -ну m.

2) пласт дзёрну, дзярні́на f.

2.

v.t. (-dd-)

пакрыва́ць, заклада́ць дзёрнам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cover up

1) прыкрыва́ць, пакрыва́ць

а) абклада́ць (пра хма́ры)

б) прысыпа́ць, засыпа́ць

в) абху́тваць, заху́тваць

2) хава́ць, адмаўля́цца сказа́ць або́ паказа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lichen

[ˈlaɪkən]

1.

n.

1) Bot. ліша́й -я́ m., ліша́йнік -у m.

2) ліша́й -я́ m. (хваро́ба ску́ры)

2.

v.t.

пакрыва́ць мо́хам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

galvanize

[ˈgælvənaɪz]

v.t.

1) гальванізава́ць

2) пакрыва́ць (жале́за або́ сталь) то́нкім пласто́м цы́нку

3) узбудзі́ць ра́птам е́йкае пачуцьцё); пабуджа́ць, уздыма́ць (да дзе́яньня)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

overwhelm

[,oʊvərˈhwelm]

v.

1) ахапля́ць; апано́ўваць (пра пачу́цьці)

2) ашаламля́ць, ура́жваць, прыбіва́ць

overwhelmed with grief — прыбі́ты го́рам

3) заліва́ць, пакрыва́ць, закі́дваць (напр. пыта́ньнямі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

slime

[slaɪm]

1.

n.

1) лі́пкая гразь, бруд -у m., мул -у m., глей -ю m.

2) сьлізь f.

2.

v.t.

пакрыва́ць сьлі́зьзю, пэ́цкаць гра́зьзю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tile

[taɪl]

1.

n.

1) дахо́ўка f.

2) плі́тка, ка́фля f.

2.

v.t.

пакрыва́ць плі́ткамі; крыць дахо́ўкаю

3.

adj.

кафля́ны

a tile floor — кафля́ная падло́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

schdlos

a непашко́джаны

sich an j-m ~ hlten*пакрыва́ць свае́ стра́ты за чый-н. кошт

sich für etw. (A) ~ hlten* — узнагаро́дзіць сябе́ за што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

metal

[ˈmetəl]

1.

n.

1) мэта́л -у m.

noble metals — высакаро́дныя мэта́лы

2) друз -у m.

2.

adj.

мэталёвы, мэталі́чны (пыл, канстру́кцыя)

3.

v.t.

пакрыва́ць, абшыва́ць мэта́лам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)