стол м

1. Tisch m -(e)s, -e;

пісьмо́вы стол Schribtisch m;

перасо́ўны стол Rlltisch m;

запраша́ць да стала́ zu Tisch btten* [rfen*];

се́сці за стол sich an den Tisch stzen, zu Tisch ghen*;

сабра́ць на стол den Tisch dcken;

падава́ць на стол uftragen* vt, uftischen vt;

падава́ць пры стале́ bei Tsche ufwarten [bedenen];

прыбра́ць са стала́ den Tisch bräumen, (den Tisch) bdecken;

2. (ежа) Kost f -, Küche f -;

дама́шні стол Hus(manns)kost f, häusliche Kost;

дыеты́чны стол Diätkost f;

стол і кватэ́ра Kost und Logis [lo´ʒi:];

3. (аддзяленне ва ўстанове):

а́драсны стол Adrssenbüro n -s, -s;

па́шпартны стол bteilung für Pass- und Mldewesen;

стол даве́дак uskunftsbüro n -s, -s, uskunft f -;

стол знахо́дак Fndbüro n;

стол зака́заў (у магазіне) Bstelldienst m -es, -e, Bestlldienstabteilung f -, -en, bteilung Kndendienst m;

стол перамо́ў Vrhandlungstisch m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

flat

I [flæt]

1.

adj. flatter, flattest

1) пло́скі, ро́ўны, гла́дкі; пляска́ты; прыплю́снуты

flat land — раўні́на f.

flat nose — пляска́ты, прыплю́снуты нос

flat tire — зьдзьму́тая шы́на

flat hand — дало́нь

2) плы́ткі (тале́рка)

3) катэгары́чны, неаспрэ́чны

a flat refusal — катэгары́чная адмо́ва

4) ста́лы, нязьме́нны, заўсёды адно́лькавы

flat rate — ста́лая (заўсёды адно́лькавая) ра́та (апла́ты, пада́тку)

5) ну́дны, неціка́вы; манато́нны, мля́вы; без жыцьця́, неэнэргі́чны; бяз сма́ку (пра е́жу)

6) ма́тавы, бяз бля́ску; без адце́ньняў, аднакаляро́вы

flat color — аднато́нны ко́лер

7) Mus. бэмо́льны, міно́рны

2.

n.

1) ро́ўнядзь, раўні́на f.; нізі́на f., во́дмель f.; бало́та n.

2) вялі́кая пласкадо́нная ло́дка

3) за́днік -а m. (сцэ́ны)

4) Mus. бэмо́ль -я m.

5) ду́рань -ня m., дурні́ца -ы m. & f.

3.

adv.

1) Mus. на паўто́на ніжэ́й

2) ро́ўна; пляска́та; пака́та, неглыбо́ка

3) пла́зам (упа́сьці)

He laid me flat on the ground — Ён паваліў мяне́ пла́зам на зямлю́

4) informal дашчэ́нту; зусі́м

flat broke — без граша́

5) Finance без працэ́нту

6) катэгары́чна (пярэ́чыць)

4.

v.t.

1) сплю́шчваць (рабі́ць пляска́тым), плю́шчыць

2) Mus. паніжа́ць но́ту на паўто́на

5.

v.i.

1) сплю́шчвацца

2) апада́ць

3) не ўдава́цца; зава́львацца, права́львацца

II [flæt]

Brit.

паме́шканьне n., гаспо́да f.; кватэ́ра (на адны́м паве́рсе)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)