Verbum

dash

[dæʃ]

1.

v.t.

1) шпурля́ць

2) абліва́ць, абдава́ць (вадо́ю)

3) плю́хаць

She dashed some paint on the paper and called it a tree — Яна́ плю́хнула фа́рбы на папе́ру і назва́ла гэ́та дрэ́вам

4) прыгнята́ць, зьнеахво́чваць

2.

v.i.

сьпяша́цца, імча́цца

They dashed by in a car — Яны́ пране́сьліся а́ўтам

3.

n.

1) плёскат, усплёск -у m. (вады́, хва́ляў)

2) уцёкі pl. only

to make a dash for safety — уцячы́ ў бясьпе́чнае ме́сца

3) уда́р -у m.

4) драбо́к -ка́ m.

a dash of pepper — драбо́к пе́рцу

5) бег на каро́ткую адле́гласьць

6) штрых -а́ m. (пяра́), мазо́к -ка́ m. (пэ́ндзля)

7) праця́жнік -а m. (знак прыпы́нку)

8) энэ́ргія f., запа́л -у m., жва́васьць f.

•

- dash off

heart

[hɑ:rt]

n.

1) сэ́рца n., fig. душа́ f.

She has a kind heart — Яна́ ма́е до́брае сэ́рца

His heart sank — У яго́ сэ́рца заме́рла

to give one’s heart — адда́ць сэ́рца, палюбі́ць каго́-што

2) адва́га, му́жнасьць f., запа́л -у m.

to lose heart — па́даць ду́хам

3) сярэ́дняя ча́стка, сярэ́дзіна f.

heart of the forest — не́тры ле́су

heart of oak — стры́жань ду́ба

4) су́тнасьць f.

the very heart of the matter — са́мая су́тнасьць спра́вы

5) чы́рвы (у ка́ртах)

•

- at heart

- from one’s heart

- have one's heart in one’s mouth

- have one's heart in one’s boots

- heart and soul

- near to one’s heart

- take heart

- take to heart

- to one's heart’s content

- with all one’s heart

- by heart

arm

I [ɑ:rm]

n.

1) рука́ f.; (перадпле́чча)

infant in her arms — дзіця́ ў яе́ на рука́х

2) рукаво́, крыло́ n.

arm of a coat — рукаво́ паліта́

3) сі́ла f.; ула́да f.

the long arm of the law — уседася́жная сі́ла зако́ну

4) вялі́кая галіна́ (дрэ́ва)

5) по́ручань -ня m., по́ручні, парэ́нчы pl. (крэ́сла)

•

- arm in arm with

- at arm’s length

- twist one’s arm

- with open arms

II [ɑ:rm]

1.

n.

1) збро́я f.

2) род во́йска (а́рмія, флёт ці лётніцтва)

air arm — паве́траная збро́я

2.

v.t.

1) узбро́йваць, збро́іць

to arm a vessel — узбро́іць карабе́ль

2) пакрыва́ць бранёю

3) настаўля́ць (запа́л)

3.

v.i.

1) узбро́йвацца, збро́іцца

2) рыхтава́цца; запаса́цца

to be armed with patience — запасьці́ся цярплі́васьцю

fire

[ˈfaɪr]

1.

n.

1) аго́нь -ню́ m., по́лымя n.

to light the fire — запалі́ць у пе́чы

2) пажа́р -у m.

3) запа́л, узды́м -у m.; натхне́ньне n.; па́лкасьць, палымя́насьць, жва́васьць f.

full of patriotic fire — по́ўны патрыяты́чнага запа́лу

4) пяку́чы боль, ліхама́нка f.; запале́ньне n.

5) Milit. аго́нь -ню́ m., стральба́ f.; абстрэ́л -у m.

6) закі́дваньне (пыта́ньнямі, кры́тыкай)

2.

v.t.

1) запа́льваць (дро́вы), падпа́льваць (дом)

2) палі́ць у пе́чы

3) абпа́льваць (керамічныя вы́рабы, цэ́глу)

4) сушы́ць (гарба́ту, тыту́нь)

5) узбуджа́ць, распа́льваць (фанта́зію)

6) страля́ць, палі́ць (за́лпам)

7) informal кіда́ць (ка́менем)

8) informal звальня́ць (з пра́цы)

3.

v.i.

1) загара́цца (агнём, зло́сьцю, энтузія́змам)

2) страля́ць (са стрэ́льбы, гарма́ты)

3) абпа́львацца (як цэ́гла)

•

- be under fire

- fire off

- fire up

- on fire

burn

I [bɜ:rn]

1.

v., burned or burnt, burning, v.i.

1) гарэ́ць

2) апяка́цца

3) адчува́ць гарачыню́, гарэ́ць

to burn with fever — гарэ́ць у ліхама́нцы

4) Figur. адчува́ць запа́л

to burn with enthusiasm — гарэ́ць натхне́ньнем

5) дава́ць сьвятло́

lamps were burning — гарэ́лі ля́мпы

6) мо́цна загарэ́ць, сьпячы́ся на со́нцы

7) Chem. згара́ць; акісьля́цца

8) Phys. выкарысто́ўваць я́дзерную энэ́ргію

2.

v.t.

1) палі́ць

2) апяка́ць, апяка́цца апа́рвацца

He burned his hand — Ён апёк руку́

3) выпа́льваць (узо́р)

4) пячы́

Mustard and pepper burn the tongue — Гарчы́ца й пе́рац пяку́ць язы́к

5) абпа́льваць (цэ́глу, гаршкі́)

6) палі́ць на вагні́ (як пакара́ньне)

3.

n.

1) апёк -у m.

2)

а) ме́сца, пашко́джанае апёкам

б) вы́паленая дзі́рка

3) мо́цны зага́р -у m.

•

- burn away

- burn down

- burn into

- burn oneself out

- burn out

- burn up

II [bɜ:rn]

n.

малы́ струме́нь, ручаёк -йка́ m.