freakish

[ˈfri:kɪʃ]

adj.

1) незвыча́йны, дзівакава́ты; вы́чварны, дзіво́сны

2) перабо́рлівы, капры́зны; прымхлі́вы, нараві́сты

3) сьмяхо́тны, дзі́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éigentümlich

1.

a

1) ула́сны

2) своеасаблі́вы, дзі́ўны

2.

adv дзі́ўна, незразуме́ла, незвыча́йна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

quaint

[kweɪnt]

adj.

1) мі́лы, прые́мны, ціка́вы

quaint old customs — ціка́выя старада́ўнія звы́чаі

2) дзі́ўны, дзіва́цкі, незвыча́йны, сьме́шны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fantastic

[fænˈtæstɪk]

adj.

1) дзіво́сны; дзі́ўны, незвыча́йны

2) эксцэнтры́чны

3) фантасты́чны; нерэа́льны

4) informal невераго́дна до́бры (ху́ткі, высо́кі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áuffallend, áuffällig

a які́ кі́даецца ў во́чы; надзвыча́йны, дзі́ўны; кі́дкі

ein ~er Únterschied — заме́тная ро́зніца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

left-handed

[,leftˈhændɪd]

adj.

1) левару́кі

left-handed person — ляўша́, ляўшу́н

2) для ле́вай рукі

3) Figur. нехлямя́жы, дзіўны́, няўда́лы (камплімэ́нт, пахвала́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kauz

m -es, Käuze

1) сава́, сыч

2) разм. дзіва́к

ein sónderbarer ~ — дзі́ўны суб’е́кт

ein lústiger ~ — весялу́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

oddity

[ˈɑ:dəti]

n., pl. -ties

1) асаблі́васьць, нязвы́класьць, дзі́ўнасьць f.; дзіва́цтва n.

2) дзіва́к -а́ m., дзіва́чка f.

3) дзі́ўнае здарэ́ньне, дзі́ўны вы́падак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

funny

[ˈfʌni]

adj.

1) сьме́шны, сьмяхо́тны; заба́ўны, камі́чны

in a funny way — сьмяхо́тна, сьме́шна, заба́ўна

2) informal дзі́ўны, дзіво́сны; дзіва́цкі (хара́ктар), дзівакава́ты (чалаве́к)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

peculiar

[pɪˈkju:ljər]

adj.

1) дзі́ўны, дзіва́чны; незвыча́йны, асо́бны

2) асаблі́вы, своеасаблі́вы; спэцыфі́чны, уласьці́вы

This book has a peculiar value — Гэ́тая кні́га ма́е асаблі́вую ва́ртасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)