Verbum

áusgeben

*

1.

vt

1) выдава́ць

2) расхо́даваць, выдатко́ўваць

3) аддава́ць (загад); выстаўля́ць (лозунгі)

4) (für j-n) выдава́ць (за, у якасці каго-н.)

er gab ihn für séinen Brúder aus — ён вы́даў яго́ за свайго́ бра́та

2.

(sich)

1.

(für A) выдава́ць сябе́ (за каго-н.)

2) патра́ціцца, выдаткава́цца

vórtun

*

1.

vt

1) пака́зваць, дэманстрава́ць (які-н. прыём)

2) надзява́ць, падвя́зваць (фартух, сурвэтку)

3) пакла́сці (што-н. перад кім-н.)

éinen Ríegel ~ — зачыні́ць на за́саўку

4) дзе́йнічаць неабду́мана [неразва́жліва]

◊ vórgetan und náchbedacht hat mánchen in groß' Leid gebrácht — ≅ перш чым адрэ́заць – сем разо́ў паме́рай

2.

(sich) высо́ўвацца, выстаўля́ць сябе́

(на пярэдні план)

Grund

m -(e)s, Gründe

1) гле́ба, грунт

der ~ und Bóden — зямля́, зяме́льнае вало́данне, землеўлада́нне

2) дно

ein Schiff in den ~ bóhren — патапі́ць карабе́ль, пусці́ць карабе́ль на дно

das Schiff sinkt [geht] zu ~e — карабе́ль ідзе́ на дно

3) падста́ва, прычы́на

von ~ aus — грунто́ўна, карэ́нным чы́нам

im ~e genómmen — па су́тнасці

man hat állen ~ ánzunehmen* — ёсць усе́ падста́вы меркава́ць

dazú liegt áller ~ zuvór — на гэ́та ма́юцца ўсе́ падста́вы

Gründe géltend máchen — выстаўля́ць прычы́ны

◊ in ~ und Bóden — канчатко́ва

réiten*

1. vi (h, s) е́здзіць вярхо́м [ве́рхам], е́здзіць ко́нна;

im Trab ~ е́хаць ры́ссю

◊ auf díesem Mésser kann man ~ гэ́та ве́льмі тупы́ нож

2. vt

1): ein Pferd zuschánden [zu Schánden] [müde] ~ загна́ць каня́;

j-n zu Bóden [über den Háufen] ~ збіць каго́-н. з ног

2): Prinzípi¦en ~ выстаўля́ць пры́нцыпы дзе́ля пры́нцыпаў;

sein Stéckenpferd ~ перан. се́сці на свайго́ канька́

◊ j-n in die Tínte ~ разм. загна́ць каго́-н. у кут;

ich will ihn schon ~! я прыбяру́ яго́ да рук!;

ihn hat óffenbar der Téufel gerítten разм. яго, ма́быць, чорт спаку́сіў [падбі́ў]

Vórstellung

f -, -en

1) азнаямле́нне, прадстаўле́нне (каго-н.)

die ~ des Kandidáten — знаёмства з кандыда́там (перад выбарамі)

2) уяўле́нне (von D – аб чым-н.), разуме́нне (чаго-н.)

sich (D) éine ~ von etw. (D) máchen — атрыма́ць уяўле́нне аб чым-н.

j-m éine ~ von etw. (D) vermítteln — даць каму́-н. уяўле́нне аб чым-н.

3) тэатр. пака́з, спекта́кль, сеа́нс (кіно)

4) хада́йніцтва, зая́ва

5) пярэ́чанне; pl тс. вымо́ва, напамі́нак

~en erhében* — выстаўля́ць пярэ́чанні каму́-н.

j-m ~en máchen — рабі́ць вымо́ву [заўва́гу] каму́-н.

stéllen

1.

vt

1) ста́віць (што-н. куды-н.)

2) ста́віць, устана́ўліваць

die Uhr ~ — ста́віць гадзі́ннік

3) падава́ць; прыво́дзіць; прадстаўля́ць

zur Verfügung ~ — дава́ць [прадстаўля́ць] у распараджэ́нне

in Áussucht ~ — абнадзе́йваць

4) ста́віць, выстаўля́ць

éine Fráge ~ — зада́ць [паста́віць] пыта́нне

ein Gesúch ~ — пада́ць зацву

5) ста́віць, падвярга́ць

in Fráge ~ — ста́віць пад пыта́нне

etw. in Zwéifel ~ — ста́віць што-н. пад сумне́нне

2.

(sich)

1) стаць, станаві́цца

sich auf éigene Füße ~ — стаць на но́гі [самасто́йным]

2) устанаві́цца (пра цэны)

3) з’яві́цца (па выкліку)

sich dem Gerícht ~ — з’яві́цца ў суд

4) (zu D) адно́сіцца, ста́віцца (да чаго-н.)

wie stellst du dich dazú? — як ты да гэ́тага адно́сішся [ста́вішся]?

5) прыкі́двацца, прытвара́цца (хворым, дурным і г.д.)

trágen

*

1.

vt

1) насі́ць, не́сці; перано́сіць

Kósten ~ — не́сці выда́ткі

etw. bei sich ~ — насі́ць што-н. пры сабе́

2) насі́ць (вопратку, прычоску і г.д.)

éine Brílle ~ — насі́ць акуля́ры

das Haar geschéitelt ~ — насі́ць валасы́ на прабо́р

die Füße ~ ihn kaum — но́гі яго́ ледзь трыма́юць

3)

éinen Námen ~ — насі́ць імя́

den Verhältnissen Réchnung ~ — улі́чваць вару́нкі

zur Schau ~ — выстаўля́ць напака́з

die Wáre trägt die Versándkosten nicht — тава́р не апра́ўдвае тра́нспартных выда́ткаў

die Verántwortung für etw. (A) ~ — не́сці адка́знасць [адка́зваць] за што-н.

Bedénken [Zwéifel] ~ — сумнява́цца

2.

vi, vt

1) прыно́сіць ураджа́й, дахо́д

das Kapitál trägt Zínsen — капіта́л прыно́сіць [дае́] працэ́нты

2)

díeses Gewéhr trägt weit — гэ́тае ружжо́ б’е на далёкую адле́гласць

séine Stímme trägt gut — яго́ го́лас гучы́ць до́бра

3.

(sich)

1) насі́цца (пра матэрыю)

díeser Stoff trägt sich gut — гэ́тая матэ́рыя но́ская

2) (mit D) насі́цца (з чым-н.)

sich mit éinem Gedánken ~ — пе́сціць ду́мку, насі́цца з ду́мкай

3)

das Unternéhmen trägt sich (selbst) — прадпры- е́мства акупля́ецца

er trägt sich ímmer schwarz — ён заўсёды хо́дзіць у чо́рным