distinction

[dɪˈstɪŋkʃən]

n.

1) адро́зьніваньне, адро́зьненьне n.

to make no distinction — не адро́зьніваць

2) ро́зьніца f.

What is the distinction between… — Яка́я ро́зьніца паміж…

3) адме́тная характэ́рная ры́са; арыгіна́льнасьць f.

his style lacks distinction — у яго́ным сты́лі няма́ адме́тнасьці

4) адзна́ка f., го́нар -у m.

He served with distinction — Ён служы́ў з го́нарам

distinction for bravery — адзна́ка за му́жнасьць

5) высо́кія я́касьці, выда́тнасьць f.

poet of distinction — выда́тны паэ́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Zensúr

f -, -en

1) ацэ́нка, адзна́ка, бал

2) тк. sg цэнзу́ра

die ~ hat das Buch (nicht) zúgelassen — цэнзу́ра (не) дазво́ліла друкава́нне кні́гі

3) та́бель (паспяхо́васці)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

B, b

[bi:]

n. B's, b’s

1) друга́я лі́тара анге́льскага альфабэ́ту

2) другі́ гату́нак

grade B apples — я́блыкі друго́га гату́нку

3) шко́льная адзна́ка “до́бра”

to get a B in Belarusian — атрыма́ць до́бра зь белару́скае мо́вы

4) Mus. сі (но́та)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

passing

[ˈpæsɪŋ]

1.

adj.

1) міну́чы; нядо́ўгатрыва́лы

2) мімалётны; выпадко́вы

a passing fancy — мімалётнае захапле́ньне

3) перахо́дны

a passing mark — перахо́дная адзна́ка

2.

n.

1) міна́ньне n., адыхо́д, ад’е́зд -у m.

2) брод -у m.

3) сьмерць f.

•

- in passing

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бал м

1. (адзінка шкалы) Grad m -(e)s, -е;

ве́цер у 5 балаў Wíndstärke 5;

2. (адзнака) Zensúr f -, -en; Nóte f -, -n;

прахадны́ бал (пры паступленні ў ВНУ) Míndestpunktzahl f -, -en;

3. спарт Punkt m -(e)s, -е;

агу́льная ко́лькасць балаў Gesámtpunktzahl f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыкме́та ж

1. (адзнака) Mérkmal n -s, -e; Kénnzeichen n -s, -;

асаблі́вая прыкме́та ein besónderes Mérkmal;

апіса́нне прыкме́ты (чалавека) Persónalbeschreibung f -, -en;

2. (прадвесце) Vórbedeutung f -, -en; Ómen n -s, pl Ómina, Vórzeichen n -s, -;

◊ мець на прыкме́це разм im Áuge háben; im Áuge behálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Áuszeichnung

f -, -en

1) адзна́ка

2) узнагаро́да

3) узнагаро́джванне

j-n zur ~ vórschlagen*, die ~ für j-n beántragen* — прадста́віць каго́-н. да ўзнагаро́ды

die Prüfung mit ~ bestéhen* — вы́трымаць экза́мен на выда́тна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

A

[eɪ]

n., pl. As or A’s

1) пе́ршая лі́тара анге́льскага альфабэ́ту

2) найле́пшы, пе́ршы

Grade A eggs — я́йкі найвышэ́йшага гату́нку

Company A in an infantry battalion — пе́ршая ро́та пяхо́тнага батальёну

3) выда́тна (шко́льная адзна́ка)

to get an A in Belarusian — атрыма́ць выда́тна зь белару́скае мо́вы

4) Mus. ля

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

два ліч zwei;

ко́жныя два дні álle zwei Táge;

у дзве́ рукі́ zwéihändig (муз); Zwei f -, -en (адзнака);

◊ у двух сло́вах kurz (geságt), in wénigen Wórten;

гэ́та за два кро́кі адсю́ль es ist nur ein Kátzensprung;

адна́ галава́ до́бра, а дзве лепш vier Áugen séhen mehr als zwei; dóppelt (genäht) hält bésser

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

crest

[krest]

1.

n.

1) грэ́бень -я m. (у пе́ўня), чубо́к -ка́ m. (у пту́шкі ці жывёліны); гры́ва f.

2) нашы́ўная эмбле́ма, адзна́ка спарто́вае або́ іншае арганіза́цыі

3) плюма́ж шле́ма

4) грэ́бень -я m., ве́рхні кра́й (ле́су, хва́лі, гары́), вяршыня́ f.

2.

v.

1) вянча́ць, уве́нчваць, дасяга́ць вяршы́ні

2) уздыма́цца (пра хва́лі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)