вы́падак 
1. Fall 
няшча́сны вы́падак Únglücksfall 
спрэ́чны вы́падак Stréitfall 
выклю́чны [надзвыча́йны] вы́падак Áusnahmefall 
2. (зручны момант) Gelégenheit 
карыста́цца вы́падкам éine Gelégenheit nútzen;
3. (выпадковасць) Zúfall 
у вы́падку (чаго
у вы́падку калі́… im Fall, dass…;
у гэ́тым вы́падку gegébenenfalls; im vórliegenden Fall;
на ўся́(ля́)кі вы́падак auf [für] jeden Fall, auf álle Fälle;
ні ў які́м вы́падку kéinesfalls, auf kéinen Fall;
у кра́йнім вы́падку nótfalls, im äußersten Fall, im Nótfall;
у адваро́тным вы́падку ánder(e)nfalls, im entgégengesetzten Fall, sonst, ansónsten
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)