Verbum

уда́рыць

1. schlágen* vt (чым-н. mit D), éinen Hieb [Schlag] versétzen (каго-н. D);

уда́рыць каго-н. j-n schlágen*;

уда́рыць наго́й mit dem Fuß tréten*;

уда́рыць кі́ем mit éinem Stock schlágen*;

уда́рыць па стале́ auf den Tisch háuen;

мала́нка ўда́рыла ў дрэ́ва der Blitz hat in den Baum éingeschlagen;

уда́рыць у бу́бен trómmeln vi, die Trómmel schlágen*;

2. (раптоўна атакаваць) jäh ángreifen*;

3. вайск. (пра снарад) áufschlagen* vi (s);

уда́рыць у штыкі́ mit der blánken Wáffe vórstoßen* [vórstürzen];

◊

уда́рыць у галаву́ (пра віно) zu [in den] Kopf stéigen*;

не ўда́рыць у гразь тва́рам разм. sich nicht blamíeren [blóßstellen];

уда́рыць па рука́х (пры дамове) éinschlagen* vi, mit Hándschlag bekräftigen;

уда́рыць па кішэ́ні разм. ≅ ein Loch in den Béutel réißen*;

уда́рыць па бюракраты́зме gégen den Bürokratísmus éinschreiten* [vórgehen*]

вы́падак м.

1. Fall m -(e)s, Fälle; Vórfall m, Begébenheit f -, -en; Geschéhnis n -ses, -se, Vórkommnis n -ses, -se (здарэнне); Zwíschenfall m (інцыдэнт);

няшча́сны вы́падак Únglücksfall m, Únfall m;

спрэ́чны вы́падак Stréitfall m;

выклю́чны [надзвыча́йны] вы́падак Áusnahmefall m, Sónderfall m;

2. (зручны момант) Gelégenheit f , -en;

карыста́цца вы́падкам éine Gelégenheit nútzen;

пры вы́падку bei Gelégenheit, gelégentlich;

3. (выпадковасць) Zúfall m -s, -fälle;

у вы́падку (чаго-н.) im Fálle (G);

у вы́падку калі́… im Fall, dass…;

у гэ́тым вы́падку gegébenenfalls; im vórliegenden Fall;

на ўся́(ля́)кі вы́падак auf [für] jeden Fall, auf álle Fälle;

ні ў які́м вы́падку kéinesfalls, auf kéinen Fall;

у кра́йнім вы́падку nótfalls, im äußersten Fall, im Nótfall;

у адваро́тным вы́падку ánder(e)nfalls, im entgégengesetzten Fall, sonst, ansónsten

раз​^I

1. Mal n -s, -e;

тры разы́ dréimal;

не́калькі разо́ў méhrmals; éinige Mále;

у не́калькі разо́ў auf das Méhrfache;

шмат разо́ў víele Mále; wiederhólt, méhrmals, öfters;

ко́жны раз jédes Mal, jéweils;

не раз méhrmals, mehr als éinmal, wiederhólt;

гэ́тым разам (für) díesmal;

на пе́ршы раз zum érstenmal, zum érsten Mal(e), das érste Mal;

ад двух да трох разо́ў zwei- bis dréimal;

яшчэ́ раз noch éinmal;

ні разу kein éinziges Mal;

насту́пны раз das nächste Mal;

◊

сем разо́ў прыме́рай, адзі́н раз адрэ́ж ≅ bésser zwéimal méssen als éinmal vergéssen;

2. (пры лічэнні) eins;

◊

раз (і) назаўсёды ein für álle Mal;

раз за ра́зам ein ums ándere Mal, éinmal über das ándere;

ні ў які́м ра́зе kéinesfálls; von wégen! (разм.)

лік м.

1. матэм. Zahl f -, -en;

цэ́лы лік gánze Zahl;

дро́бны лік Brúchzahl f;

про́сты лік Prímzahl f;

2. (колькасць чаго-н.) Ánzahl f -, -en;

3. грам. Zahl f -, -en, Númerus m -, -ri; Záhlform f - (катэгорыя);

адзіно́чны лік Éinzahl f, Síngular m -s, -e;

мно́жны лік Méhrzahl f, Plúral m -s, -e;

без ліку záhllos;

у тым ліку darúnter;

4. спарт. Spíelstand m -(e)s; (вынік) Spíel¦ergebnis n -ses, -se;

пры ліку 2:3 beim Spíelstand 2 zu 3;

які́ лік? wie steht es?;

адкры́ць лік den érsten Treffer erzíelen;

лік … на чыю-н. кары́сць das Spíel¦ergebnis láutet … für (A);

лік 2:0 на на́шу кары́сць 2 zu 0 für uns;

вы́йграць з лікам 2:1 (mit)zwei zu eins gewínnen*;

нічы́йны лік спарт. Púnktgleichheit f -

праз прыназ.

1. (скрозь) durch (A);

ісці праз лес durch den Wald géhen*;

праз акно́ durch das Fénster;

праз шчыліну durch die Rítze;

гаварыць праз зу́бы vor sich hin múrmeln;

праз слёзы únter Tränen;

2. (у дачыненні да часу) nach (D), in (у будучыні);

праз дзве гадзі́ны пасля́ яды́ zwei Stúnden nach dem Éssen;

праз дзве гадзі́ны in zwei Stúnden (у будучым);

3. (пры дапамозе) durch (A), mit Hílfe;

праз перакла́дчыка mit Hílfe éines Dólmetschers;

я даве́даўся пра гэ́та праз майго́ сябра ich habe es durch méinen Freund erfáhren;

4. (з прычыны) wégen (G); von (D); durch (A); infólge (G);

праз драбязу́ wégen éiner Níchtigkeit;

праз шум нічо́га не чува́ць vor Lärm ist nichts zu hören;

праз тваю хваро́бу infólge déiner Kránkheit;

5. (зверху чаго-н.) über (A);

стано́вішча н.

1. (знаходжанне) Láge f -, -n;

зыхо́днае стано́вішча вайск. Ausgangslage f;

2. (пастава цела, поза) Láge f, Stéllung f -, -en;

спако́йнае стано́вішча Rúhelage f, Rúhestellung f;

3. (сітуацыя) Sáchlage f, Situatión f -, -en; Stand m -(e)s, Stände, Zústand m;

стано́вішча ў краі́не die Lándeszustände;

пры сённяшнім стано́вішчы bei der jétzigen [dérzeitigen] Láge;

вы́йсці з ця́жкага стано́вішча sich aus der schwíerigen Láge heráusarbeiten;

быць на вышыні́ стано́вішча auf der Höhe sein;

4. (стан, абставіны) Zústand, Láge f;

вае́ннае стано́вішча Kríegszustand m;

актуа́льнае стано́вішча die dérzeitige Láge;

надзвыча́йнае стано́вішча Áusnahmezustand m, Nótstand m;

сяме́йнае стано́вішча Famíli¦enstand m;

маёмаснае стано́вішча Vermögenslage f;

5. (грамадскае) Stéllung f, Láge f;

карыста́цца прывілеява́ным стано́вішчам éine Vórzugsstellung geníeßen* [haben];

займа́ць асаблі́вае стано́вішча éine Áusnahmestellung [Sónderstellung] éinnehmen*;

6.:

стано́вішча па-за гульнёй спарт. Ábseitsstellung f, Ábseits n -

стол м.

1. Tisch m -(e)s, -e;

пісьмо́вы стол Schréibtisch m;

перасо́ўны стол Rólltisch m;

запраша́ць да стала́ zu Tisch bítten* [rúfen*];

се́сці за стол sich an den Tisch sétzen, zu Tisch géhen*;

сабра́ць на стол den Tisch décken;

падава́ць на стол áuftragen* vt, áuftischen vt;

падава́ць пры стале́ bei Tísche áufwarten [bedíenen];

прыбра́ць са стала́ den Tisch ábräumen, (den Tisch) ábdecken;

2. (ежа) Kost f -, Küche f -;

дама́шні стол Háus(manns)kost f, häusliche Kost;

дыеты́чны стол Diätkost f;

стол і кватэ́ра Kost und Logis [lo´ʒi:];

3. (аддзяленне ва ўстанове):

а́драсны стол Adréssenbüro n -s, -s;

па́шпартны стол Ábteilung für Pass- und Méldewesen;

стол даве́дак Áuskunftsbüro n -s, -s, Áuskunft f -;

стол знахо́дак Fúndbüro n;

стол зака́заў (у магазіне) Béstelldienst m -es, -e, Bestélldienstabteilung f -, -en, Ábteilung Kúndendienst m;

стол перамо́ў Vérhandlungstisch m

і​^I злучн.

1. (далучэнне) und;

на дварэ́ хало́дна і мо́кра dráußen ist es kalt und nass;

дагна́ць і перагна́ць éinholen und überhólen;

2. (менавіта) geráde, ében;

гэ́та я і хаце́ў зрабі́ць das geráde [ében] wóllte ich tun;

3. (хоць) obgléich, obwóhl, zwar, wenn auch;

і трэ́ба было́ б пае́хаць у го́рад, ды я не магу́ ich müsste zwar in die Stadt fáhren, aber ich kann nicht;

4. (пры паўтарэнні):

і …і und…und, sowohl…als auch, sowóhl…wie auch;

і брат і сястра́ sowóhl der Brúder als auch die Schwéster;

і гэ́тае і то́е sowóhl dies als [wie] auch jénes;

◊

і гэ́так дале́й (скар. і г. д.) und so wéiter (скар. usw.), und so fort (скар. usf.);

і да таго́ падо́бнае (скар. і да т. п., і пад.) und desgléichen mehr (скар. dgl. m.)