ábbrechen

*

1.

vt

1) адло́мваць

2) зно́сіць

3) перарва́ць, спыні́ць

2.

vi (s)

1) адлама́цца

2) спыня́цца, абрыва́цца, канча́цца

das Gespräch brach kurz ab — размо́ва адра́зу перапыні́лася

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паўсло́ва н.:

на паўсло́ва auf ein Wort, auf ein paar Wórte;

на паўсло́ве (спыніць, абарваць) mítten im Satz;

ні паўсло́ва kéine Sílbe;

з паўсло́ва (зразумець, здагадацца і г. д.) bei der érsten Ándeutung, sofórt, auf Ánhieb

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абарва́ць​I

1. ábreißen* vt; zerréißen* vt (разарваць);

2. (спыніць) ábbrechen* vt;

абарва́ць размо́ву das Gespräch ábbrechen*;

3. (прымусіць каго-н. змоўкнуць) j-n unterbréchen*; j-m ins Wort fállen*; j-m über den Mund fáhren*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

suppress

[səˈpres]

v.t.

1) душы́ць (паўста́ньне, бунт)

2) стры́мваць (зяха́ньне, плач)

3) прытры́мваць, прыпыня́ць

to suppress a newspaper — прыпыні́ць газэ́ту

4) стры́мваць, спыня́ць

to suppress bleeding — спыні́ць крывацёк

5) зато́йваць

to suppress the truth — затаі́ць пра́ўду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адня́ць

1. (wég)nehmen* vt, (áb)néhmen* vt; entréißen* vt (у каго-н. D);

2. (ампутаваць) amputíeren vt, ábnehmen* vt;

3. матэм. ábziehen* vt; subtrahíeren vt;

4. (спыні́ць кармленне малаком маці) (von der Múttermilch) entwöhnen; ábstillen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кі́нуць

1. гл. кідаць;

2. (спыніць, не трэба):

кі́ньце спява́ць! hört auf zu síngen!;

кі́нуць я́кар Ánker wérfen*, vor Anker géhen*;

кі́нуць-ры́нуць álles stehen und liegen lássen*;

◊

кінь за сабо́ю, зно́йдзеш пе́рад сабо́ю vórgebaut ist gut gebáut

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

выключа́ць

1. (вывесці з чаго-н.) áusschließen* vt;

выключа́ць з ВНУ exmatrikulíeren vt;

2. (спыніць дзеянне праз адключэнне ці выключэнне) áusschalten vt, ábstellen vt; stóppen vt;

выключа́ць ток den Strom ábstellen;

выключа́ць святло́ das Licht áusschalten [áusdrehen];

выключа́ць аўта. áuskuppeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

terminable

[ˈtɜ:rmɪnəbəl]

adj.

1) які́ мо́жна ско́нчыць, спыні́ць, анулява́ць, які́ канча́ецца

The contract was terminable by either party — Кантра́кт мог быць анулява́ны хоць любы́м з бако́ў

2) абмежава́ны тэ́рмінам, тэрміно́вы

a loan terminable in 10 years — пазы́ка на 10 гадо́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

здава́цца​II

1. (спыніць супраціўленне) sich ergében*, kapitulíeren vi; die Wáffen strécken, den Kampf áufgeben*;

здава́цца ў пало́н sich ergében*, sich gefángen néhmen lássen*;

2. (даверыцца) sich verlássen* (каму-н., чаму-н. auf A);

3. разм. (аслабець) schwach [kráftlos] wérden; erschláffen vi (s), geschwächt [entkräftet] sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gag

[gæg]

1.

n.

1) за́ткала n., за́тычка f. (затыка́ць рот)

2) зага́д, пастано́ва спыні́ць дыску́сію

3) прыстасава́ньне трыма́ць рот адкры́тым падча́с апэра́цыі

4) жарт -у m., штука́рства n.

2.

v.t.

1) затыка́ць рот

2) прымуша́ць маўча́ць, не дава́ць гавары́ць

3.

v.i.

душы́цца ад вані́таў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)