Verbum

express

[ɪkˈspres]

1.

v.t.

1) выка́зваць (сло́вамі)

2) выяўля́ць (ра́дасьць), пака́зваць

3) пасыла́ць ліст сьпе́шнай тэрміно́вай даста́ўкай

2.

adj.

1) я́сны, выра́зны (жада́ньне)

2) спэцыя́льны, наўмы́сны

3) дакла́дны (ко́пія)

4) тэрміно́вы; сьпе́шны; ху́ткі

express train — ху́ткі цягні́к, экспрэ́с -а m.

express delivery — тэрміно́вая даста́ўка (лісто́ў)

express highway — аўтастра́да для ху́ткае язды́

3.

n.

1) спэцыя́льны паслане́ц, кур’е́р -а m. & f.

2) экспрэ́с -а m. (ху́ткі цягні́к, аўто́бус)

4.

adv.

экспрэ́сам, непасрэ́дна, про́ста

•

- express oneself

tender

I [ˈtendər]

adj.

1) мя́ккі, даліка́тны

2) ласка́вы, чу́лы, пяшчо́тны

She spoke tender words to the child — Яна́ гавары́ла да дзіця́ці пяшчо́тнымі сло́вамі

tender loving hands — даліка́тныя, пяшчо́тныя ру́кі

3) адчува́льны, чу́лы, балю́чы

a tender wound — балю́чая ра́на

a tender heart — чу́лае сэ́рца

4) Figur. даліка́тны

a tender situation — даліка́тнае стано́вішча

II [ˈtendər]

1.

v.t.

1) прапанава́ць

to tender one’s thanks — афіцы́йна вы́казаць падзя́ку

2) прапанава́ць ку́плю або́ про́даж чаго́

2.

n.

1) прапано́ва

tender of marriage — прапано́ва жані́мства

2) тэ́ндэр -у m. (у га́ндлі)

III [ˈtendər]

n.

1) дагля́дчык -а m.

2) тэ́ндэр -а m.

word

[wɜ:rd]

1.

n.

1) сло́ва n.

2) каро́ткая гу́тарка

May I have a word with you? — Магу́ прасі́ць вас на па́ру сло́ваў?

3) каро́ткі вы́ступ

4) паро́ль -ю m.

5) абяца́ньне n.

The boy kept his word — Хлапе́ц стрыма́ў сваё сло́ва

6) ве́стка f., паведамле́ньне n.

No word has come from her — Ад яе́ не было́ нія́кае ве́сткі

7) высло́ўе n.

2.

v.t.

выка́зваць сло́вамі

Word your ideas clearly — Выка́звай свае́ ду́мкі я́сна

•

- by word of mouth

- eat one’s words

- have a word with

- have the last word

- in a word

- take the words out of someone’s mouth

- the last word

- upon my word

- one word led to another

- The Word

- word for word

- word of command

- words

talk

[tɔk]

1.

v.

1) гу́тарыць, гавары́ць, гамані́ць

Baby is learning to talk — Дзіця́тка ву́чыцца гавары́ць

2) кансультава́цца, ра́іцца

to talk with one’s doctor — ра́іцца зь ле́карам

3) размаўля́ць; паразумля́цца

to talk by signs — размаўля́ць на мі́гі

4) плятка́рыць, абгаво́рваць

She talked behind their backs — Яна́ плятка́рыла ў іх за сьпі́наю

5) гавары́ць, дыскутава́ць

to talk politics — гавары́ць пра палі́тыку

2.

n.

1) гу́тарка f.; гаварэ́ньне n.; мо́ва f.

2) размо́ва f.

3) нара́да, канфэрэ́нцыя f.

4) плётка, чу́тка f.

5) прадме́т гу́тарак, плётак

She is the talk of the town — Пра яе́ плятка́раць у го́радзе

6) informal пусты́я сло́вы

His threats were just talk — Яго́ныя пагро́зы былі́ то́лькі пусты́мі сло́вамі

•

- talk away

- talk back

- talk big

- talk down

- talk English

- talk out

- talk over

- talk sense

close

I [kloʊz]

1.

v.t.

1) зачыня́ць, замыка́ць, заплю́шчваць

2) затыка́ць; зама́зваць

to close a crack in the wall — зама́заць шчы́ліну ў сьцяне́

3) канча́ць, спыня́ць

He closed with these words — Ён зако́нчыў гэ́ткімі сло́вамі

4) счапля́ць; злуча́ць, зьядно́ўваць, змыка́ць

to close ranks — змыка́ць рады́

2.

v.i.

1) зачыня́цца, замыка́цца

The door closed — Дзьве́ры зачыні́ліся

2) зака́нчвацца; спыня́цца

School will close early today — Заня́ткі сёньня зако́нчацца ра́на

3) злуча́цца, зьядно́ўвацца

Two fractions closed to form a united front — Дзьве фра́кцыі злучы́ліся ў адзі́ны фронт

3.

n.

кане́ц -ца́ m., заканчэ́ньне n.

at the close of a day — напрыканцы́ дня

bring to a close — даве́сьці да канца́

•

- close down

- close in

- close out

- close up

II [kloʊs]

1.

adj.

1) блі́зкі

a close friend — блі́зкі ся́бра

2) шчы́льны, ву́зкі, це́сны

3) густы́

close texture — густа́я ткані́на

4) дакла́дны, блі́зкі

a close translation — дакла́дны перакла́д

5) скры́тны, замкнёны

He is very close about himself — Ён ве́льмі скры́тны

6) абмежава́ны, забаро́нены

a closed corporation — карпара́цыя з абмежава́ным удзе́лам

2.

adv.

1) блі́зка

2) шчы́льна

•

- close on

- close to

- close vote

- pay close attention

name

[neɪm]

1.

n.

1) імя́ n., назо́ў -ву m., на́зва f.

His name is Johnny — Яго́нае імя́ — Я́нка

in the name of… —

а) у імя́ каго́-чаго́

б) ад імя́ каго́; на чыё-н. імя́

He bought the car in the name of his wife — Ён купіў машы́ну на імя́ свае́ жо́нкі

name of the river — назо́ў ракі́

2) про́зьвішча n.

to know only by name — ве́даць то́лькі па чу́тках

3) рэпута́цыя, сла́ва f.

He is proud of his good name — Ён ганары́цца сваёй до́брай рэпута́цыяй

to call names — ла́яць абзыва́ць (благі́мі сло́вамі)

2.

v.t.

1) зваць; называ́ць каго́-што; дава́ць імя́ каму́-чаму́

to name a newborn baby — даць імя́ нованаро́джанаму дзіця́ці

Three persons were named in the report — Тры асо́бы былі назва́ныя ў справазда́чы

to name after — называ́ць у го́нар каго́-чаго́

Can you name these flowers (birds)? — Ці ты ве́даеш назо́вы гэ́тых кве́так (пту́шак)?

2)

а) прызнача́ць (да́ту чаго́-н.)

to name the day — прызна́чыць дзень

б) name a price — скажы́ цану́

3) прызнача́ць на стано́вішча