hándfest
a ду́жы, ма́жны, мо́цны
éine ~e Ábfuhr — рашу́чы адпо́р
~er Bewéis — ва́жкі до́каз
~е Kritík — дзелава́я кры́тыка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
entschíeden
1.
a
1) рашу́чы, пэўны
2) выраша́льны
2.
adv
1) рашу́ча
2) безумо́ўна
aufs Entschíedenste [aufs entschíedenste] — рашу́чым чы́нам; безумо́ўна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
kúrzgefasst
1.
a
1) сці́слы, каро́ткі, ко́ратка вы́кладзены (напр., курс)
2) рашу́чы, спра́ўны, бы́стры
2.
adv
1) ко́ратка
2) ху́тка, рашу́ча
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
óbsiegen
vi (D, über, gegen A) браць верх (над кім-н., чым-н.); перамагчы́ (каго-н., што-н.)
ein obsiegendes Úrteil — рашу́чы [аднаду́шны] прыгаво́р
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Kúgel
f -, -n
1) шар
2) ку́ля; ядро́
die ~ stóßen — спарт. штурха́ць ядро́
◊ éine gróße ~ schíeben* — разм. правярну́ць вялі́кую спра́ву
die ~ kommt ins Róllen — рашу́чы мо́мант блі́зка; ≅ лёд крану́ўся
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
firm
I [fɜ:rm]
1.
adj.
1) тугі́, цьвёрды, цьвярды́; мо́цны
firm ground — цьвёрды грунт
firm land — су́ша f.; сухазе́м’е n.
firm muscle — тугі́ му́скул
2) мо́цны, непахі́сны (ве́ра, надзе́я)
firm decision — непахі́сная пастано́ва
a firm step — цьвёрды крок, цьвёрдая хада́
3) нава́жаны; рашу́чы (ме́ры); станаўкі́, стано́ўкі; насто́йлівы (хара́ктар)
4) ста́лы (пра цэ́ны)
2.
v.t.
1) умацо́ўваць, мо́цна трыма́ць
2) убіва́ць, уто́птваць; утрамбо́ўваць (ускапа́ную зямлю́)
3.
v.i.
умацо́ўвацца
II [fɜ:rm]
n.
фі́рма f. (прамысло́вае або́ гандлёвае прадпрыёмства)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Wurst
f -, Würste каўбаса́, кілбаса́; pl каўба́сы, кілба́сы
mit ~ belégtes Brot — бутэрбро́д з каўбасо́й
◊ ~ wíder ~ — як ты мне, так я табе́; ≅ што ві́нен, адда́ць паві́нен
mir ist álles ~! — разм. мне ўсё адно́
es geht um die ~! — разм. наступі́ў рашу́чы мо́мант, ≅ або́ пан, або́ прапа́ў!
den Schínken nach der ~ wérfen* — разм. ≅ рызыкава́ць мно́гім дзе́ля мало́га
er will ímmer éine besóndere ~ gebráten háben — ён прэтэнду́е на асаблі́вую ўва́гу да сябе́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bound
I [baʊnd]
1.
v., p.t. and p.p. of bind
2.
adj.
1) перапле́цены, сшы́ты
a bound book — перапле́ценая кні́га
2) зьвя́заны, абавя́заны; зму́шаны
to be bound by one’s promise — быць зьвя́заным абяца́ньнем
3) informal рашу́чы, станаўкі́
to be bound to go — нава́жыцца ісьці́
•
- bound up in
- bound up with
II [baʊnd]
1.
v.i.
1) падско́кваць; скака́ць, бе́гчы по́дскакам
2) адбіва́цца, адско́кваць
2.
v.t.
падбіва́ць (напр. мя́чык)
3.
n.
адско́к -у m., скачо́к упе́рад; падско́к -у m.
With one bound the deer went into the woods — Адны́м скачко́м казу́ля шмы́гнула ў лес
III [baʊnd]
1.
n.
мяжа́ f., ме́жы pl.
bounds —
а) ме́жы
б) абша́р, абня́ты ме́жамі
out of bounds — за мяжо́ю або́ за лі́ніяй спарто́вай пляцо́ўкі
2.
v.t.
1) право́дзіць мяжу́, абмяжо́ўваць
2) Obsol. абыйма́ць, улуча́ць
3.
v.i.
межава́цца
•
- hold within bounds
- within the bounds of possibility
IV [baʊnd]
adj.
у даро́зе; у кіру́нку
I am bound for home — Я е́ду дамо́ў
a train bound for Miensk — цягні́к на Менск
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)