Tréuhänder

m -s, -

1) юрыд. выкана́ўца завяшча́ння, апяку́н

2) кіраўні́к (секвестраванага прадпрыемства), даве́раная асо́ба, пасрэ́днік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Chef

[ʃεf]

1.

m -s, -s шэф, кіраўні́к, нача́льнік

2.

(у складаных назоўніках)

1) гало́ўны, ста́ршы

2) шэ́фскі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ordinárius

m -, -ri¦en

1) ардына́рны прафе́сар; зага́дчык ка́федры

2) кла́сны наста́ўнік, кла́сны кіраўні́к

3) царк. бі́скуп (каталіцкі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Führer

m -s, -

1) правады́р, кіраўні́к

2) кіро́ўца; шафёр; піло́т

3) правадні́к

4) даве́днік

5) спарт. лі́дэр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сце́жка ж

1. (дарожка) Pfad m -(e)s, -e; Fúßweg m -(e)s, -e;

го́рная сце́жка Sáumpfad m;

2. перан (кіраўнік) Weg m; Pfad m;

жыццёвая сце́жка Lébensweg m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

nominal

[ˈnɑ:mənəl]

adj.

1) наміна́льны, умо́ўны

а) a nominal head of a club — наміна́льны кіраўні́к клю́бу

б) a nominal price — наміна́льная цана́ (ве́льмі мала́я)

2) іме́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кла́сны

1. Klássen-;

кла́сны журна́л Klássenbuch n -(e)s, -bücher;

кла́сныя заня́ткі Schúlunterricht m -(e)s;

кла́сны кіраўні́к Klássenlehrer m -s, -;

2. разм (выдатны) príma; toll; klásse, súper (не скланяецца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шэф м

1. (кіраўнік) Chef [ʃɛf] m -s, -s, Vórgesetzte (sub) m -n, -n;

2. (апякун – пра асобу, установу і пад.) Páte m -n, -n, betreúende Organisatión, Pátenorganisation f -, -en, Schírmherr m -(e)n, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Léiter

I

f -, -n

1) ле́скі, драбі́ны

2) эл. правадні́к

3) града́цыя шкалы́

4) муз. га́ма

II

m -s, - кіраўні́к, зага́дчык, нача́льнік, шэф; трэ́нер, інстру́ктар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

chief

[tʃi:f]

1.

n.

шэф -а m., галава́ f.; правады́р -а́, кіраўні́к -а́, лі́дэр -а m.

2.

adj.

гало́ўны, вярхо́ўны, найвышэ́йшы, найважне́йшы; вяду́чы, кіру́ючы; асно́ўны

chief advantage — гало́ўная перава́га

chief thing to do — гало́ўнае, што трэ́ба зрабі́ць

•

- in chief

- tribal chief

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)