нао́гул прысл.

1. (увогуле) im Állgemeinen, im Gánzen, im Gróßen und Gánzen;

2. (заўсёды) überháupt; gewöhnlich, ímmer;

гэ́тага нао́гул не існуе́ das gibt es nicht; das existíert über háupt nicht;

нао́гул ка́жучы éigentlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

patént

разм. выда́тны, хва́цкі

ein ~er Kerl — малайчы́на; хлапе́ц хоць куды́

er ist ímmer ~ gekléidet — ён заўсёды элега́нтна апра́нуты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

räsoníeren

vi

1) разважа́ць

2) раздра́жнена размаўля́ць; ла́яцца;

er hat ímmer étwas zu ~ ён заўсёды чым-н. не задаво́лены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gewöhnlich

1.

a

1) звыча́йны

2) пасрэ́дны

2.

adv звыча́йна

wie ~ — як звыча́йна, як заўсёды

für ~ — звыча́йна, бо́льшай ча́сткай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Müßiggang

m -(e)s гульта́йства, бяздзе́йнасць

◊ ~ ist áller Láster Ánfang, ~ ist des Téufels Rúhebank — ≅ ляно́та і дурно́та – заўсёды бядо́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beständig

1.

a пастая́нны, усто́йлівы, трыва́лы

2.

adv пастая́нна, заўсёды

er bleibt ~ hier — ён застае́цца тут на пастая́ннае жыха́рства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

калі́​II злучн. (для абазначэння аднаразовага дзеяння ў прошлым часе) als;

калі́ мне было́ дзе́сяць гадо́ў als ich zehn Jáhre alt war; (кожны раз) wenn;

заўсёды, калі́ я дома immer, wenn ich zu Hause bin

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ímmer

adv

1) заўсёды, заўжды́

2) усё (перад вышэйшай ступ.)

~ mehr — усё бо́лей

~ wíeder — зноў і зноў

was (auch) ~ — што б ні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ever

[ˈevər]

adv.

1) калі́-не́будзь

is she ever at home? — Ці яна́ калі́-не́будзь быва́е до́ма?

2) заўсёды, увесь час

3) наагу́л; ува ўся́кім ра́зе

•

- ever and again

- for ever and a day

- ever so

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

strive

[straɪv]

v.i. strove or strived, striven, striving

1) мо́цна стара́цца, імкну́цца дасягну́ць

strive for self-control — стара́цца авало́даць сабо́ю

Always strive forward — Заўсёды імкні́ся напе́рад

2) змага́цца

The swimmer strove against the tide — Плыве́ц змага́ўся з плы́ньню

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)